Tijdige diagnose adenomyose verbeterd

Vrouwen met adenomyose hebben een grotere kans op complicaties tijdens de bevalling en zwangerschap. En de diagnose van de ziekte kan beter. Dat blijkt uit het proefschrift waarop Connie Rees cum laude promoveerde aan de Universiteit van Gent en aan de Technische Universiteit Eindhoven. Rees voerde haar onderzoek uit bij het Expertisecentrum endometriose van het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven.

Adenomyose wordt gekenmerkt door infiltratie van endometriumweefsel en stroma in het myometrium van de baarmoeder. Symptomen zijn: dysmenorroe, hevige menstrueel bloedverlies en onvruchtbaarheid. De aandoening komt vaak voor in combinatie met endometriose en wordt dan ook meestal beschouwd als onderdeel van het spectrum van dezelfde ziekte. Na de overgang verdwijnen de klachten over het algemeen. De prevalentie is nog steeds onzeker, met schattingen variërend van zo laag als 5 procent tot zelfs 85 procent. Het gebrek aan uniforme diagnostische criteria en het feit dat tot een derde van de vrouwen mogelijk asymptomatisch is (of zich niet meldt bij een arts) is mede debet aan die onzekerheid.

Dankzij Rees’ onderzoek is de diagnose van de ziekte, die vaak pas laat wordt vastgesteld, verbeterd. Zij formuleert punten waar bij de beoordeling van een MRI specifiek op gelet moet worden, en ze ontwikkelde een nieuwe echoscopische methode om de beweeglijkheid van de baarmoeder vast te stellen. De diagnostische parameter waarop ze daarbij focust is de anatomische 'junctionele zone' van de baarmoeder, die de peristaltiek van de baarmoeder coördineert. Uit eerder onderzoek is bekend dat abnormale contractiliteit van de baarmoeder de vruchtbaarheid beïnvloedt en dus een oorzakelijk verband kan vormen tussen adenomyose en onvruchtbaarheid.

Rees vond verder dat vrouwen met zowel adenomyose als endometriose significant minder levendgeborenen hadden in vergelijking met een gezonde controlegroep. Ze ontwikkelde bovendien een model waarmee ze kan bepalen wat de kans op zwangerschap is als een embryo wordt teruggeplaatst in deze vrouwen. Ze concludeert ook dat vrouwen met adenomyose een hogere prevalentie van een breed scala aan ongunstige obstetrische uitkomsten vertoonden, zoals hypertensieve aandoeningen, een hoger percentage keizersneden en een langere duur van de bevalling.