Zwart braken

In de uitspraak ‘Zwart braken’ (MC 48/2008: 2017) mis ik de rol van de huisarts van de 81-jarige patiënt. Het tuchtcollege stelt zich formeel op en zegt dat er niet over de eigen huisarts is geklaagd, maar ik vind dat het college in deze zaak ook zeker de rol van de huisarts had moeten betrekken. De nachtwaarnemer heeft immers een delay gecreëerd van 3,5 uur (klaagster belt om 4.30 uur en hij verwijst naar de eigen huisarts om 8.00 uur). Dat is in deze casus natuurlijk fout en een berisping lijkt me terecht. Maar de huisarts van de patiënt bouwt een delay in van 6 uur (klaagster belt om 8.00 uur en de huisarts zegt een huisbezoek toe om 14.00 uur). Te laat, de patiënt overlijdt. Dat lijkt me minstens zo fout.
Het is aan het tuchtcollege om te tuchtigen, maar zeker ook om een klacht in breder kader te plaatsen en niet alleen de klacht, maar de hele casus in de overweging mee te nemen. Medisch Contact plaatst niet voor niets zo vaak uitspraken. We moeten ervan kunnen leren en dat doen we vaak ook.

Amsterdam, november 2008