Ziekte te koop

In het artikel

‘Ziekte te koop’ (MC 1/2009: 20)

wordt te veel de nadruk gelegd op de rol van de farmaceutische industrie bij disease mongering. Het is een veel breder maatschappelijk probleem. Een diagnose is belangrijk voor uitkeringen, vrijstelling van arbeid, het krijgen van een ‘rugzakje’ in het onderwijs et cetera. 

Ook zijn patiënten vaak niet tevreden als artsen geen diagnose stellen. Er is een heilig vertrouwen dat de moderne medische wetenschap voor elke klacht een passende diagnose heeft. Een diagnose ‘bewijst’ dat patiënten geen aanstellers zijn. In de jaren tachtig stelden artsen nog vaak de diagnoses verlaagde pijndrempel, hysterie et cetera. Ook het woord simulant zag je soms in intercollegiale correspondentie. Placebo’s werden toen nog gegeven. Dit zijn in deze tijd geen acceptabele diagnoses meer, noch voor patiënten noch voor artsen. Ik denk dat ook artsen een rol spelen bij disease mongering.

Tot slot is het een teken van welvaart dat we graag gezond oud willen worden en daaraan veel kunnen en willen uitgeven. Dit is al begonnen met fluoride in het drinkwater en jodium in keukenzout. Het is niet de farmaceutische industrie die risicofactoren voor hart- en vaatziekten heeft uitgevonden. Framingham-studies hebben hypercholesterolemie, diabetes en hoge bloeddruk ontdekt als een risicofactor, de farmaceutische industrie voldoet slechts aan de behoefte van mensen door er een pil voor te ontwikkelen. Mensen slikken liever een pil dan dat ze gezonder gaan leven.

Vroeger schreef ik lang niet altijd standaard een cholesterolverlager voor bij diabetes, maar sinds de NHG mij dit adviseert, doe ik het wel. Ik heb een praktijkondersteuner gekregen om dit beleid te helpen uitvoeren. En ik krijg een financieel schouderklopje voor deelname aan bench­markingbijeenkomsten waarbij de cholesterol-, bloeddruk- en HbA1c-waarden van mijn patiënten worden afgezet tegen die van patiënten van mijn collega’s. Disease mongering is een onderdeel van ons gezondheids­stelsel geworden.

Emmen, januari 2009

C. Rietsema, huisarts