Voorrijkosten

Het praktijkperikel ‘Voorrijkosten’ (MC 20/2001: 798) beschrijft hoe een ‘tijd=geld’-bewuste patiënt uit boosheid over het feit dat hij heeft moeten wachten voor een consult bij de huisarts een contra-nota indient, gespecificeerd in termen van voorrijkosten en gederfde werktijd. Begrijpelijkerwijs verzucht de arts of dit een nieuw financieel risico wordt voor de huisarts in Nederland.

Naar mijn inschatting zou dit gezien de maatschappelijke ontwikkelingen wel eens die kant uit kunnen gaan. Dat betekent echter niet dat wij daar machteloos tegenover hoeven te staan. Een loodgieter of wasmachinemonteur berekent voorrijkosten en verplicht de klant tot het opnemen van een hele vrije dag, aangezien de monteur niet kan beloven op welk tijdstip hij aanwezig kan zijn. In geval van tegenslag redt monteur het niet en komt hij pas de volgende dag. De gedupeerde klant zal weinig kans maken op schadeloosstelling van gederfde inkomsten. De Algemene Voorwaarden regelen immers dit soort zaken.

Zorginstellingen, zoals poliklinieken en artsenpraktijken, zouden in samenwerking met de zorgverzekeraars en beroepsverenigingen ook Algemene Voorwaarden kunnen opstellen waarin claims ten gevolge van inconveniënten zoals hier beschreven, kunnen worden ondervangen. Deze Algemene Voorwaarden worden dan aan patiënten ter hand gesteld bij een eerste huisarts- of polikliniekbezoek. De patiënt kan zo in alle vrijheid de afweging maken of hij zich conformeert aan de medische aandacht voor zijn gezondheid op de wijze zoals dat gangbaar is in Nederland of dat hij zijn toch al verhoogde bloeddruk verder laat oplopen.

Diemen, mei 2001