Van Oijen (4)

ik twijfel geen moment aan de integriteit van collega Van Oijen. Hij bevond zich duidelijk in een noodsituatie. Zijn handelen moet dan ook worden gezien in de context van deze noodsituatie, rekening houdend met de mogelijkheden en kennis die op dat moment beschikbaar waren. Mijn reactie betreft dan ook niet het handelen van Van Oijen, maar Cruls hoofdredactionele artikel. Hierin worden sedatie in de laatste levensfase (ik gebruik liever niet de term ‘terminale sedatie’ om misverstanden te voorkomen) en euthanasie helaas door elkaar gehaald. Sterker nog, Alloferine en Dormicum (midazolam) zouden eenzelfde klinisch beoogd effect hebben. Dit is beslist onjuist. Dormicum sedeert, Alloferine is een spierrelaxans waardoor de ademhaling stopt en de patiënt overlijdt.

In een klinische les schreef ik: ‘Een ander verschil tussen euthanasie en sedatie betreft de keuze van de medicamenten die gebruikt worden. Bij diepe sedatie midazolam, bij euthanasie barbituraten en spierrelaxantia. Ook verschillend is de wijze van doseren: bij euthanasie snel een hoge overdosering, bij sedatie wordt getitreerd. Het belangrijkste verschil is echter het beïnvloeden van het moment van overlijden. Bij euthanasie wordt dit moment bepaald door het moment van euthanatisch handelen, het leven wordt bekort. Juist toegepaste diepe sedatie verkort het leven niet.’ (Verhagen EH, Eliel MR, Graeff A de, Teunissen SCCM. Sedatie in de laatste levensfase. Ned Tijdschr Geneeskd 1999;143: 2601-3).

Leusden, februari 2001