The happy wheezers
NOORD
1 reactie
Wat zijn er veel muzikanten onder dokters. En wat zoeken ze elkaar graag op om samen te musiceren. Sommigen gaan na hun pensioen gewoon door. Anderen zetten zich in voor de muzikale vereniging waarvan hun ouders in de jaren vijftig de oprichters waren. Er zijn dj’s onder u, chirurgen die in wel drie bands spelen, artsen die het conservatorium hebben afgerond en door het hele land in verschillende ensembles spelen, bands die hun repertoire op de doelgroep afstemmen, folkbandjes en klassieke muzikanten die aan het bed van de patiënt spelen en ga zo maar door.
In Medisch Contact portretteren wij vier muzikale groepen, uit alle windrichtingen één.
Vijf leden, een halfjaar samen, repeteren elke twee weken.
Huisarts Doeke Keizer ging op ‘wat latere leeftijd’ drummen en raakte daarover aan de praat met Rienk Bakker, die op dat moment waarnam in zijn praktijk in Harkema. ‘Rienk speelde al heel lang piano, en zo kwam het plan om een bandje te starten.’ Toen fysiotherapeut Daan Sindelka, toen nog werkzaam in hun gezondheidscentrum, gitaar bleek te spelen en ook nog dezelfde muzieksmaak had, konden ze van start.
Met een eerste zanger bleek het te lastig om het eens te worden over het repertoire, zegt Keizer: ‘Ik vind alles goed, maar ik ga geen Marco Borsato of Guus Meeuwis drummen.’ Bakker kende gynaecoloog Esther Nijhuis (Nij Smellinghe) nog uit de studietijd, en wist dat ze goed kon zingen. Zij had wel oren naar een bandje, en wierf ook nog eens de broodnodige bassist: kaakchirurg Henk Sillevis Smitt. Klein detail: hij moet nog wel basles nemen. Keizer: ‘Maar hij is muzikaal en heel enthousiast.’ In deze samenstelling repeteert de band nu een halfjaar, in de speciaal voor dit doel verbouwde schuur van Keizer, in Eastermar, één keer per twee weken. Pop, country, rock, blues, dat werk.
‘Het klinkt misschien niet altijd goed, maar we hebben er plezier in’’
Van optreden is het nog niet gekomen, maar als Bakker binnenkort 40 wordt, gaat het waarschijnlijk toch echt gebeuren. En die naam, The Happy Wheezers? Keizer: ‘Ja, een naam vinden was nog niet zo makkelijk. “De klysma’s” overwogen we een tijd, omdat we eerst een hoop rotzooi hadden gemaakt. En toen Esther erbij kwam hebben we het nog over “De ranzige eendenbekjes” gehad… Uiteindelijk zijn het The Happy Wheezers geworden, dat zijn van die peuters die piepend tegenover je zitten, maar wel blij zijn. Past wel bij ons: er komt geluid uit, het klinkt misschien niet altijd goed, maar we hebben er wel plezier in.’
-
Sophie Broersen
Journalist en arts Sophie Broersen schrijft over geneeskunde en zorg in de volle breedte: van wetenschap tot werkvloer, van arts-patiëntrelatie tot zorg over de grens. Samen met de juristen van de KNMG becommentarieert zij tuchtzaken. Sinds eind 2020 werkt zij daarnaast als arts bij het team seksuele gezondheid van de GGD Hollands Midden.
Siepdegroot
Huisarts, niet praktiserend, Eelderwolde
Doorgaan jongens, gelukkige wheezers, schnabbelen na je werk met muziek is een fantastische bezigheid. Als je een fout maakt doe je het gewoon weer over. Morgen kun je geen fouten maken in het werk en dien je weer op je hoede te zijn. En ........het ...publiek vindt het altijd mooi, altijd een beetje jaloers dat ze zelf niet doorgegaan zijn op hun instrument.
Siep de Groot, huisarts niet praktiserend op viool met vele, vele schnabbels, Eelderwolde( Groningen)