Periferie
Plaats een reactie
Tarek Meguid, ex-tropenarts, ex-tropengynaecoloog en momenteel werkzaam als gynaecoloog in Spanje, schreef een interessant, beknopt en lichtelijk filosoferend boekje naar aanleiding van zijn jarenlange ervaring als tropenarts en gynaecoloog in Noord-Namibië. Titel van het boekje: The challenge of the periphery. Hij ontvouwt daarin zijn gedachten over de wijze waarop de gezondheidszorg in Afrika gestalte zou moeten krijgen. Zijn uiteenzetting cirkelt rond tegengestelde begrippen als periferie en centrum, en outsiders en insiders.
Artsen en andere hulpverleners die in de periferie werken, bijvoorbeeld in ruraal Afrika, zijn zoals hij dat noemt gedomesticeerd: ze hebben weliswaar veel omgevingskennis, kennen bijvoorbeeld de leefgewoonten en levenshouding van hun patiënten, maar ontberen kennis van of visie op het totale gezondheidszorgbeleid. Het gevolg is dat het centrum (de centrale overheid) beslist over de allocatie van middelen, terwijl de periferie toekijkt en slaafs volgt.
Meguid maakt zich boos: in het centrum zitten de medici en beleidsmakers aan hun bureaus waar ze richtlijnen en programmas opstellen die zijn bedoeld voor verafgelegen oorden, maar ze nemen niet de moeite een werkelijke dialoog aan te gaan met de dokters en patiënten die deze streken bevolken. Niet voor niets worden ze in bureaucratische termen weggezet als people on the operational level, zo merkt hij op.
Eigenlijk, stelt Meguid, zou het andersom moeten zijn. Immers, lokale problemen vragen om lokale oplossingen en in dat opzicht zouden de werkers in de periferie en níet de lieden die werkzaam zijn in het centrum, de weg moeten wijzen. Dat geldt zelfs voor mondiale problemen als de HIV/aids-epidemie. Meguid: There is no way that people will adopt alien solutions to local problems. Maar helaas, veel hulpverleners beseffen dat niet: ze zijn soms zo sterk gedomesticeerd dat ze geen maatwerk meer willen of kunnen leveren. Ze zijn verworden tot outsiders in het gebied dat ze kennen als hun broekzak.
Meguid legt uit hoe de periferie zich aan deze naar zijn idee fatale tendens kan ontworstelen, als het ware kan emanciperen en aan invloed kan winnen. De uitleg over dat proces blijft helaas wat in het abstracte, want deze lijdt aan hetzelfde euvel waaronder het hele boekje enigszins gebukt gaat: een gebrek aan aansprekende voorbeelden.
Wie daarover meer wil weten, kan de auteur overigens zelf aan de tand voelen: op 19 juni treedt hij op tijdens een
symposium in het LUMC te Leiden, gewijd aan geneeskunde en meer speciaal aan gynaecologie/verloskunde in de tropen. Voor meer informatie:
Tarek Meguid, The challenge of the periphery, Harps Publishers/Cape Town & Windhoek, ISBN 1 919 799 76 1, 70 blz., 6 dollar (bestellen via
of via de auteur:
)
- Er zijn nog geen reacties
