Niet alles is psychisch
Plaats een reactieDe uitspraak van het regionaal tuchtcollege Niet alles is psychisch
overtuigt niet. Een patiënte klaagde over duizeligheid, wazig zien, moeheid, een zwaar gevoel op de borst, en
- zo lees ik later bij de overwegingen van het college - benauwdheid. Tien dagen later overleed ze aan een longembolie.
Wat ging eraan vooraf? Er was contact met achtereenvolgens vijf dokters, van wie de eigen huisarts (de aangeklaagde) tot tweemaal toe geen lichamelijk onderzoek deed omdat hij aan hyperventilatie dacht. Waarnemer 1 deed de zaak telefonisch af (Waar dacht die aan? Waarom deed hij niks?). Waarnemer 2 bezocht patiënte, overwoog een longembolie - want hij schreef het op - en schreef oxazepam voor (Waarom verwees hij patiënte niet?). Waarnemer 3 constateerde een dag voor het overlijden tachycardie, schreef propanolol voor en liet ECG, thorax en bloedonderzoek doen (Wat leverde dat op? Wist de eigen huisarts dat een dag later? Waarom werd patiënte nu niet verwezen?). Op de dag van overlijden werd patiënte onderzocht door een internist die naar zij aangaf geen reden had om aan pulmonale of cardiale pathologie te denken (Was bij onderzoek de benauwdheid en tachycardie verdwenen?).
Het lijkt onwaarschijnlijk. Vijf dokters missen een moeilijke diagnose, met een fatale afloop. Waarnemer 1 en 2 treden in de zaak op als getuige van klager. De eigen huisarts wordt berispt omdat hij de diagnose embolie onwaarschijnlijk achtte. Dat de waarnemer longembolie noteerde, vormt voor het college vreemd genoeg een extra argument voor de berisping.
Iedere huisarts denkt bij pijn op de borst aan een hartinfarct, en bij benauwdheid aan een longembolie. Deze diagnosen worden zeer vaak terecht verworpen, en soms ten onrechte gemist. In deze casus lijkt de combinatie van klachten en bevindingen verder onderzoek te rechtvaardigen. Toch lieten vijf artsen dit na. Zo waarschijnlijk was de diagnose dus blijkbaar niet. De berispte huisarts heeft het doen van lichamelijk onderzoek nagelaten. Niet meer en niet minder. Ik krijg bij uitspraken regelmatig het idee dat ongeschreven argumenten mede een rol spelen.
Nijmegen/Lent, september 2002
Henk Schers, huisarts
- Er zijn nog geen reacties
