Naar de bakker!

Karin Spaink veegt in haar column ‘Naar de bakker’ (MC 36/2006: 1399) de vloer aan met een arts-assistent en - in één moeite door - de specialist die haar opleidt, hun veronderstelde financiële mentaliteit en het streekziekenhuis.

Het is in vakantietijd weliswaar niet wenselijk, maar mogelijk dat een spreekuur door een assistent in opleiding wordt waargenomen. Ook is het volstrekt correct dat er voor het vervolgtraject een afspraak met de chirurg wordt gemaakt die, aan de hand van onder meer onderzoek naar uitzaaiingen, het beleid met de patiënte bespreekt. Verder wil ik Spaink erop attent maken dat de mededelingen van de arts-assistent over de gevonden lymfklieren en het nog niet bekend zijn van uitzaaiingen in feite al een TNM-classificatie inhouden.

Daarnaast is het volstrekt onwenselijk dat de arts-assistent bij afwezigheid van - en zonder ruggespraak met - de specialist een patiënt doorstuurt naar een ander. Bovendien vindt het overleg over oncologische patiënten in het kader van Inter Regionale Kanker Centra veelal plaats in samenspraak met de oncologische specialist.

Zonder ook maar iets af te doen aan de professionaliteit en de vriendelijkheid en de organisatie in VUmc, vraag ik mij af of de publicatie van dit incident geen afbreuk doet aan het vertrouwen dat de arts-assistent, maar ook de patiënt, aan zijn behandelend specia­list schenkt. In hoeverre het optreden van het paar dat in paniek verkeert mede oorzaak is van de uit de hand gelopen situatie, is onbekend. Het was beter geweest als Karin Spaink aanwezig was geweest en ‘het mens over tafel had gehaald’. Dan hadden de ‘zorgverstrekkers’ zich kunnen verweren.

Rotterdam, september 2006

dr. J.W. Merkelbach, chirurg in ruste