In de deuropening
Plaats een reactie
Een paar maanden na mijn afstuderen nam ik waar in de praktijk waar ik ook mijn coschap had gelopen. Praktijk en dorp waren mij dus bekend. Op een bepaald moment werd ik geroepen bij een mevrouw die van haar zoveelste kind zou gaan bevallen. Zij zou thuis bevallen in de slaapkamer. Naast het echtelijke bed was aan beide zijden ongeveer 50 cm speling en aan het voeteneind 30 cm. Met enige moeite kon ik haar onderzoeken: mevrouw dwars op het bed en ik in de deuropening. Zij had regelmatige weeën, maar nog geen ontsluiting. Achterhoofdsligging, achterhoofd links voor. Niets bijzonders dus. We wachtten af. Omdat dit haar zoveelste kind was, bleef ik.
Gelukkig, achteraf. Mevrouw liep wat onrustig heen en weer in het kamertje. Daardoor was er voor mij eigenlijk geen plaats. Ik stond in de deur, vlak naast het bed. Op een gegeven moment sprong mevrouw op mij af, omhelsde mij, en sloeg haar benen om mij heen onder de oerkreet: ‘Daar komt het!’ Ik hoorde haar perineum knappen en wist niet wat te doen. Snel legde ik mevrouw op bed, waarbij zij mij stevig omklemd hield. En zo werd onder mij een prachtbaby geboren.
Nadat het hoofdje was geboren kon ik mij uit haar omstrengeling losmaken en heb de rest van de baby op de wereld helpen komen. Gelukkig was het geen totaalruptuur en kon ik de ontstane schade, zittend op een krukje in de deuropening, herstellen.
Peter van Hasselt, huisarts
- Lezersbijdragen Bijzondere bevalling
- Er zijn nog geen reacties
