‘Ik vind het lastig dat ze niets kunnen zeggen’
Plaats een reactienaam: Loudy Priesterbach (24)
beroep: geneeskundestudent
dieren: 2 tamme ratten, Calvin en Hobbes
‘Ik heb twee huskyratten, die zo worden genoemd omdat de tekening van de vacht lijkt op die van de huskyhond. Ik wilde graag tamme ratten, omdat het heel sociale dieren zijn, die zich sterk hechten aan mensen. In het Wilhelmina Kinderziekenhuis liep ik een keer mee tijdens een middag dat er allerlei huisdieren aanwezig waren. Ik zag een jongetje helemaal opleven toen hij een ratje mocht vasthouden. Zelf kan ik ook helemaal blij worden van mijn eigen ratjes. Ik heb al veel met ze meegemaakt; ze zijn al een aantal keren ziek geweest. Dan vind ik het echt heel lastig dat ze niets kunnen zeggen. Ik zie daardoor wel een absolute meerwaarde van verbale communicatie met patiënten. Aan de andere kant is non-verbale communicatie ook heel belangrijk. Aan mijn ratten merk ik heel snel dat er iets met ze aan de hand is. Die signalen hoop ik bij patiëntencontact ook zo goed op te pikken.’ SP
- Er zijn nog geen reacties