I not speak Dutch much
Plaats een reactieHet hoofdredactioneel Een grens voor artsen (
) en het artikel I not speak Dutch much
geven een onvolledig beeld. In beide artikelen maken de auteurs geen onderscheid tussen de registratie en het werken als arts in Nederland. Onderstaand praktijkvoorbeeld maakt dit onderscheid duidelijk.
Twee jaar geleden trok onze ziekenhuisdirectie een Amerikaanse SEH-arts aan. De chirurgen ondersteunden de aanstelling en hij kreeg een BIG-registratie. De internisten vroegen zich af of een BIG-registratie alleen wel voldoende was. De SEH-arts sprak alleen Engels en de internisten vonden dat je van een arts die in Nederland werkt mag eisen dat hij ook de Nederlandse taal beheerst.
Onze twijfel bleek terecht. Via Google kwam ik met de zoekterm BIG-registratie als eerste terecht bij
. Via Diploma en werken en Buitenlands diploma en Taal, las ik het volgende: Wie in de zorg wil werken, moet de Nederlandse taal goed spreken en begrijpen. Werkgevers en ziektekostenverzekeraars kunnen op dit gebied eisen stellen.
Dit gegeven vond onze directie echter te vaag, zodat navraag werd gedaan bij de inspectie en de beroepsaansprakelijkheidsverzekering van het ziekenhuis.
De inspectie verbood ons ziekenhuis de arts direct gebonden patiëntenzorg te laten uitvoeren zolang hij niet in het bezit was van het diploma Staatsexamen Nederlands als tweede taal. De verzekering meldde dat de arts niet gedekt zou zijn zo lang hij de Nederlandse taal onvoldoende beheerste.
BIG-registratie voor artsen die geen Nederlands spreken, betekent niet automatisch dat deze artsen ook zorg aan patiënten mogen verlenen. Een oproep aan onze patiëntenorganisaties om iets te regelen is overbodig. Het is geregeld, maar niet als zodanig bekend.
Dordrecht, mei 2008
dr. J. van der Meulen, internist
Naschrift redactie:
De taalvoorwaarde geldt voor artsen die hun bul buiten de Europese Economische Ruimte (EER) hebben behaald, dus ook voor deze Amerikaanse SEH-arts.
- Er zijn nog geen reacties
