Haar man merkte het ook niet

Over de bevalling die een onuitwisbare indruk op me heeft gemaakt, praat ik na 34 jaar nog steeds wel eens.

Het gebeurde in de eerste weken van mijn ‘tropenassistentschappen’ Als wisselassistent in het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen deelde ik met twee collega’s alle diensten. In die tijd was dat normaal. Voor mij was het een geweldige manier om veel ervaring op te doen.

Die avond vroeg de gynaecoloog mij om naar een primi gravida te kijken. Zij was ingestuurd door de vroedvrouw wegens een langdurige ontsluiting. Ik moest even kijken hoever ze was. 

Het was mijn eerste keer op de verloskamer en ik stelde mij voor aan de hoofdzuster. Deze vertelde mij dat de patiënt volledig ontsloten was. Bij het toucher mat ik 5 cm ik kon er echt niet meer van maken. Na een uur was het nog precies hetzelfde. De hoofdzuster vertrouwde mij niet, volgens haar had zij VO.

Even later belde de gynaecoloog me. ‘Zullen we samen even gaan kijken?’ Hij vertelde dat de hoofdzuster hem ook had gebeld en had geëist dat hijzelf zou komen kijken.

Nadat de vrouw in steensnedeligging was geplaatst en de gynaecoloog voor haar plaatsnam, spreidde hij haar schaamlippen. Ik zag het onmiddellijk: zij had een heel dik vaginaal septum met aan beide zijden een vaginaopening. Het leek alsof zij twee vagina’s had.

Terwijl hij dit septum snel afbond, kliefde en de baby met grote snelheid naar buiten kwam, kreeg ik op mijn kop: ‘Dat had je moeten zien, je moet toch altijd de schaamlippen goed spreiden, je kunt de zuster hier echt vertrouwen.’

Ik kon dit alleen maar beamen en mezelf schamen.

Na afloop dronken we nog wat en bespraken het na. Ja, het was een goede les voor me. Hij vergaf me mijn fout in datzelfde gesprek.

‘Ach’, zei hij, ‘die vroedvrouw heeft veel meer ervaring dan jij en zij heeft het ook niet gezien.’ En ten slotte lachend: ’Haar man heeft er ook nooit iets van gemerkt.’

Eddy Reynders, huisarts

Lezersbijdragen Bijzondere bevalling