En toen waren er nog twee

Ik woon op een woonark. Het is voorjaar. Veel jong grut in de weide en op het water. Moeder eend met een stuk of tien pulletjes zwemt aan de overkant van de 15 meter brede vaart langs de kant. Een eindje verderop, waar de kant wat lager is, springt moeder eend aan land en kijkt toe hoe haar kroost probeert aan land te komen. Terwijl ik dat tafereeltje aanschouw, komt er plots een ekster uit een boom, pakt een pulletje en vliegt terug de boom in. Hoe wreed is de natuur.

Na ongeveer twee weken heeft moeder nog twee jongen over. Dan, ineens, zijn de twee kleintjes alleen. Moeder lijkt verdwenen. Ze zwemmen 50 meter naar links en naar rechts van onze ark, geen moeder meer te bekennen. Een dag later kijk ik naar buiten en zie iets dat bewegingloos in het water drijft. Is dat een eendje of is het een stuk hout? Verrekijker erbij. Het is een eendje. Eén van de twee. Het ziet er raar uit. De nek lijkt vervormd, kop naar achteren, bekje open, beweegt niet, heeft geen aandacht voor de omgeving. Dan komt het in beweging. Met een laatste krachtsinspanning zwemt ze in de richting van haar zusje en in de richting van de ark. Het is maar een paar meter en dan begeven haar krachten het en drijft ze weer.

Als het eendje langs de ark drijft, pak ik het uit het water en onderzoek haar. Onder de tong zit een grote luchtblaas die de tong tegen het verhemelte drukt en het bekje verhindert dicht te gaan. Aan de hals zet de luchtblaas zich voort onder de huid. Aan de nek is een uitwendige verwonding zichtbaar. Mijn diagnose is: subcutaan emfyseem na traumatische beschadiging van de nek. Het trauma lijkt te zijn toegebracht door de beet van een grotere vogel. Met een mesje snijd ik de blaas onder de tong in. De luchtbel loopt sissend leeg. Als we het diertje in het water terugzetten begint het direct te drinken en eet het de toegeworpen broodkruimels gretig op. Drie maanden lang komen ze allebei elke ochtend een beetje brood halen. Ze groeien uit tot gezonde grote eenden.

A.A. den Hollander, huisarts

• Alle lezersbijdragen uit de Dierenspecial