Diabetesscreening geeft geen valse zekerheid

Screenen op diabetes leidt niet tot valse geruststelling van mensen met een negatief testresultaat. Charlotte Paddison c.s. komen tot die conclusie op basis van een cohortstudie die verpakt zat in een grotere trial over diabetesscreening.

In de grote trial wordt onderzocht of stapsgewijze screening op diabetes en intensieve behandeling effectief is. In tien van de Engelse huisartspraktijken die meedoen, werd ook nog onderzocht wat het effect was als mensen te horen kregen dat ze geen diabetes hadden. Ze vulden vragenlijsten in net na de eerste test, drie tot zes maanden later, en nog eens twaalf tot vijftien maanden later.

Ter vergelijking vulden vergelijkbare proefpersonen, met net zo’n hoge voorafkans op diabetes als de gescreende patiënten, in vijf andere praktijken ook de vragenlijsten in. De vragen hadden onder meer betrekking op het voornemen om de leefstijl te veranderen, het gevoel zelf risico te lopen om ooit diabetes te krijgen en de mate waarin iemand zich gezond voelt.

Meteen na de uitslag van de test scoorden de mensen die hadden gehoord dat ze geen diabetes hadden, vrijwel hetzelfde als degenen die niet waren gescreend. Alleen schatten de negatief gescreenden hun risico om ooit diabetes te krijgen wel iets lager in dan de controlegroep. Bij de twee volgende invulmomenten was er tussen beide groepen helemaal geen verschil meer.

De auteurs vinden het dan ook onwaarschijnlijk dat diabetesscreening zou leiden tot ongezond gedrag bij degenen met een negatief testresultaat. SB

BMJ 2009; 339: b4535, doi 10.1136/bmj.b4535

BMJ-site: Are people with negative diabetes screening tests falsely reassured? Parallel group cohort study embedded in the ADDITION (Cambridge) randomised controlled trial