De dokter de baas
Plaats een reactieHet artikel van Joost Visser De dokter de baas
wekt belangstelling, want daarin wordt in hoofdzaak gepleit voor het principe Alleen de dokter is de baas en wordt afstand genomen van het zogenoemde duale leidinggeven. Graag wil ik een pleidooi houden ten gunste van dat duale denken en handelen, want de gezondheidszorg is té belangrijk om alleen aan dokters over te laten, zoals ons aller professor Dunning een aantal jaren geleden al verkondigde.
Zes jaar lang heb ik op clusterniveau (in het UMC St Radboud in Nijmegen) leiding mogen geven samen met een manager bedijfsvoering. Op basis van gelijkwaardigheid. Steeds heb ik het als verfrissend ervaren dat een niet-medicus de gelegenheid had ronduit voor zijn mening uit te komen en met name te wijzen op de mogelijkheden, maar ook op de (meestal financiële) beperkingen, die er nu eenmaal óók zijn in gezondheidszorgland.
Alles bespraken we op strategisch en operationeel niveau. En vervolgens spraken we af wie wat zou doen naar de Raad van Bestuur c.q. de afdelingshoofden toe. Zonder dubbele agendas.
Als er al een meningsverschil was, werd dat in onderling vertrouwen afgehandeld. En er werd daarbij ook veel gelachen.
Beide partijen zouden volgens mij moeten (kunnen) afzien van haantjesgedrag. En de dokters moeten een manager niet beschouwen als een veredelde boekhouder. Dit leidt in het algemeen tot goede - medische én financiële - resultaten en doet helemaal niets af aan de medisch-professionele verantwoordelijkheden.
Nederasselt, september 2002
J.H.J. Ruijs, arts-radioloog
- Er zijn nog geen reacties
