De betrekkelijkheid van DSM-IV

In de besluitvorming van het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg d.d. 15 mei 2001 (vermeld in MC 39/2001: 1429) wordt onder punt 6.4 gesteld dat kennelijk geen gebruik is gemaakt van een van de diagnostische systemen als DSM-IV of ICD-10, die reeds ten tijde van het uitbrengen van het rapport wereldwijd waren aanvaard.

Hoewel het de vraag is wat onder het begrip ‘wereldwijd’ moet worden verstaan, kan in ieder geval worden gesteld dat in ICD-10 de term ‘neurose’ niet is geëlimineerd, met name in de categorieën F40-F48. In F48 is sprake van de overige categorie neurotische stoornissen, en ten slotte is onder F48.9 neurotische stoornis niet-gespecificeerd. Weliswaar heeft DSM-IV zich gedistantieerd van neurotische stoornissen en neurotische problematiek, maar Kaplan en Sadock vermelden in hun tekstboek dat de term ‘neurose’ in ICD-10 is gehandhaafd, terwijl zij zelf geloven dat het begrip ‘bruikbaar’ is in de huidige psychiatrie en daarom behouden dient te blijven, conform de mening van vele andere gezaghebbende psychiaters. In het gerenommeerde standaardwerk van Trimble wordt uitdrukkelijk gewaarschuwd voor het vervagen van de grens tussen persoonlijkheidsstoornissen en de klassieke neurose.

Het komt mij voor dat het sacrosanct verklaren van het DSM-IV-systeem niet juist is, aangezien er in de bestaande literatuur een overvloed van kritiek wordt geuit, bijvoorbeeld bij Van Praag en Koerselman. In dit verband meen ik te mogen verwijzen naar het Nederlandse standaardwerk Psycho-farmaca - Een leidraad voor de praktiserend medicus, geschreven door Van Praag, met medewerking van Van Balkom, Van Engeland, Kahn, Van Tilburg en Verhoeven (Van Gorcum, 2000).

Groningen, december 2001