Chronische schouderklachten (1)
Plaats een reactieHet artikel Chronische schouderklachten, geschreven door het Nederlands Kenniscentrum Arbeid en Klachten Bewegingsapparaat (AKB) roept enige vragen op (
). Zo is een painful arc met drukpijn in de subacromiale ruimte geen diagnose maar een onderzoeksbevinding. Mogelijk was er bij deze vrouw een impingement van de rotator cuff. Bij vrouwen die veel werkzaamheden boven schouderhoogte verrichten, heb ik deze klacht gezien, vooral bij vrouwen met laxiteit van de schouders. Dat wil zeggen de impingement was secundair aan de laxiteit (zelfs was er soms sprake van een anterieure instabiliteit). Dit is dan vergelijkbaar met de secundaire impingement bij werp- en slagsporten. Een gestoorde proprioceptie, geïnitieerd door vermoeidheid, is hier een begin van het pathologisch proces. Bij chronische klachten is er meestal sprake van een tendinosus en níet van een tendinitis, zodat paracetamol als pijnstiller waarschijnlijk net zo goed is als de duurdere NSAIDs.
Bij de diagnose chronische schouderklachten bestaan duidelijke therapeutische maatregelen. Zeker is er in eerste instantie geen plaats voor steroïden of psychosociale interpretaties. Om dan extracorporele shockwave-therapie (ESWT) te suggereren gaat wel erg ver. Als er geen calcificaties zijn is dit al helemaal geen optie. En in de groep werkneemsters die ik begeleidde, was calcificatie van de cuff een zeldzaamheid. Ook in 2001 (J Bone Joint Surg) werd vermeld dat ESWT geen juiste behandeling is voor cuff-problemen.
Vervolgens wordt in het artikel een multidisciplinair centrum als oplossing naar voren geschoven. Centra die, wanneer de juiste diagnose is gesteld, niet altijd beter zijn dan een goede fysiotherapeut. Ze zijn wel veel duurder. Van deze centra heb ik nog weinig adequate schouderrevalidatieprogrammas gezien waarin bijvoorbeeld de subtiele functiestoornissen van de scapula worden herkend en in de revalidatie worden meegenomen.
Welberg, juni 2003
- Er zijn nog geen reacties
