Buiten de paden

Advocaat Van der Meer (MC 28/2007: 1208) schat dat de helft van de geneesmiddelen buiten de geregistreerde indicatie wordt voorgeschreven. Haar schatting lijkt me niet juist. Vermoedelijk is het 2 procent. Zij lijkt derhalve weinig zicht te hebben op de dagelijkse praktijk. Haar verhaal straalt een sfeer uit van: ‘de arts moet dit’ en ‘de arts moet dat’. Een arts moet bekwaam zijn. Dat zijn ze per definitie. In de realiteit gaat ook nagenoeg iedere patiënt ervan uit dat zijn arts bekwaam is, of beter nog, hij vraagt zich dat in het geheel niet af.

Van der Meer maakt het wel erg bont met haar stelling dat een arts met de apotheker moet overleggen, als hij buiten de indicatie een medicament voorschrijft. Bij deze: artsen zijn daartoe wel en apothekers niet bevoegd. En de meeste dingen doen en kunnen artsen zelfstandig zonder hulp van derden.

Het wordt tijd dat advocaten zichzelf eens kritisch bekijken: als een cliënt bij een advocaat komt klagen over een arts, moet de advocaat niet meteen een brief sturen. Stuur de cliënt eerst terug naar de arts om één en ander uit te praten. Laat het initiatief om terug te komen bij de cliënt.

Nuenen, juli 2007

Willem Aarts, arts