Blij dat ik er was

Schoolhockeycompetitie. Een jaarlijks terugkerend landelijk evenement georganiseerd door de Koninklijke Nederlandse Hockey Bond. Ik ben hobbyscheidsrechter met ervaring en kom helpen bij een wedstrijd voor jongens in de leeftijdscategorie 13-15 jaar.

In de rust word ik bij een jongen van 13 jaar gevraagd die een pijnlijke bult op zijn voorhoofd heeft. Hij stond als verdediger voor het doel, terwijl een aanvaller van circa 3 meter afstand vol de bal op doel sloeg. De bal raakte echter zijn rechtervoorhoofd, waarna hij kort weg is geweest en vervolgens in allerijl naar het clubhuis werd gedragen.

Daar zie ik een bleke jongen die goed aanspreekbaar is. De coach blijkt ook zijn vader te zijn, een geluk bij een ongeluk. In het dagelijks leven ben ik chirurg en het ATLS-alfabet gaat als vanzelf door mijn hoofd.

Op zijn voorhoofd zit een geweldige zwelling, die week aanvoelt. Oriënterend neurologisch zijn er geen afwijkingen. Terwijl ik met vader overleg gaat hij achteruit en begint te braken. Ik besluit tot spoedopname in het ziekenhuis via 112. De ambulance is snel ter plekke en in stabiele en aanspreekbare conditie wordt de patiënt overgebracht. Iedereen op de hockeyclub is aangeslagen en duidelijk geëmotioneerd en de glans is er wel af.

De club houdt goed contact met de ouders en mij. Zo krijg ik te horen dat er op de CT-scan een forse comminutieve breuk van het os frontale met depressie van het schedeloppervlak is te zien en contusie van de frontale kwab. In het academisch centrum wordt hij geopereerd. Na een week verblijf op de kinder-ic volgt gelukkig een vlot herstel. Inmiddels zijn we een jaar verder en ik begreep dat het goed gaat.

Ik heb als chirurg toch menig letsel op de hockeyvelden mogen behandelen, van teenluxatie en achillespeesruptuur tot schouderluxatie en claviculafractuur toe, maar een dergelijk letsel bij een jonge patiënt had ik nog niet meegemaakt. Ik ben blij dat ik er op dat moment was en heb het gevoel dat ik een nuttige bijdrage aan het welzijn van dit kind heb geleverd. Gelukkig is hij restloos hersteld.

Hauwy Goei, chirurg, Zaans Medisch Centrum