Behandeling onderkoeling moet beter

De behandeling van patiënten die onderkoeld zijn geraakt is te divers. Dat brengt mogelijk ernstige risico’s met zich mee. Een studie van Gert-Jan van der Ploeg c.s, die in november in Resuscitation zal verschijnen, laat dat zien.

Van der Ploeg c.s deden een retrospectief onderzoek naar de incidentie, de toegepaste opwarmtechnieken en de opgetreden complicaties bij accidentele hypothermie. Ze beperkten zich tot patiënten die over een periode van acht jaar werden binnengebracht op de SEH-afdeling van het VU medisch centrum Amsterdam.

De belangrijkste bevinding was dat binnen een heterogene groep van 84 onderkoelde patiënten (gemiddelde temperatuur 31º C) veertien verschillende (combinaties van) opwarmtechnieken gebruikt werden met uiteenlopende opwarmsnelheden variërend van 0,08ºC/uur tot 3,85ºC/uur.

Het overlijdensrisico was, zoals meestal bij onderkoeling, hoog. Opmerkelijk was dat meer mensen overleden aan complicaties nadat de temperatuur was genormaliseerd dan tijdens het opwarmen (14 respectievelijk 10). Ook was het aantal complicaties na opwarmen hoog, aldus de onderzoekers: 74 op een totaal van 79 complicaties. Daarbij ging het onder andere om pneumonie, pancreatitis, hyperglycaemie, lever- en nierfalen. Volgens de onderzoekers sterven de meeste patiënten door multiorgaanfalen. Waarschijnlijk doordat een zeer lage lichaamstemperatuur de intracellulaire processen dereguleert of doordat tijdens de opwarmingsfase zuurstofgebrek optreedt.

In het algemeen lijken de bevindingen erop te wijzen dat nog veel onduidelijk is over de effecten van opwarmen. Maar de onderzoekers vinden vooral het gebrek aan een eenduidige behandeling van onderkoelde patiënten zorgwekkend. Evidence-based behandeling van onderkoeling is daarom hoognodig. Henk Maassen

Resuscitation 2010, doi: 10.1016/j.resuscitation.2010.05.023: Accidental hypothermia: Rewarming treatments, complications and outcomes from one university medical centre

Lees ook:

• Meer nieuws