Asystolie
Plaats een reactieDe Eerste Hulp in een middelgroot ziekenhuis in Groningen. Er is zo juist een patiënt binnengebracht met hypovolemie met bloedbraken, bij mogelijk oesofagusvarices. Als arts-assistent Interne ontferm ik mij over deze 64-jarige man. Dat gaat geheel volgens plan.
Een aantal verpleegkundigen doet adequaat hun werk. Infusen worden volledig opengedraaid, een extra infuus ingebracht, uitzuiging klaargemaakt, ritmebewaking aangesloten, een gastro-enteroloog opgetrommeld. Ambulancebroeders vertellen het verhaal, de assistente van de scopiekamer wordt op de hoogte gesteld en er is hectiek rond het bed. En, ja natuurlijk, speelt dit zich af tussen drie uur en half vier: het moment waarop de verpleegkundigen van de dag overdragen aan die van de avonddienst.
Een nieuw ploegje witte pakken schaart zich om het bed. Bij de patiënt ontstaat een asystolie. De dames en heren verpleegkundigen stellen de defibrillator in, ik neem deze uit het apparaat... handen los... Ik kijk om me heen of iedereen met de handen in de lucht staat. En juist op dat moment komt een iets verlate verpleegkundige door het gordijntje heen stappen, legt haar handen op het bedhek en vraagt ‘zo, en wat gebeurt hier?’ Vlam.
M.J. Hardieck, huisarts in Stadskanaal
- Er zijn nog geen reacties
