Arbeidsongeschiktheidsverzekering

Per brief van 7 oktober 1991 werd mij meegedeeld dat ik wegens mijn leeftijd mijn praktijk moest beëindigen. Aan mijn patiënten werd verteld dat een huisarts van 65 jaar of ouder minder kwaliteit zou leveren. Zoals wellicht bekend, is mede dankzij de Commissie Gelijke Behandeling de leeftijdsgrens voor huisartsen opgeheven. Enkele tientallen collega’s maken daarvan gebruik. Tot genoegen van hun patiënten.

Onze alwetende overheid heeft de laatste tijd blijk gegeven van voortschrijdend inzicht. Zij staat niet alleen doorwerken toe, maar stimuleert dat zelfs. Maar als blijkt dat het voor mij onmogelijk is om bij een verzekeraar een arbeidsongeschiktheidverzekering af te sluiten, wijst de politiek naar de verzekeraars. Ook het argument dat 65-plussers met AOW een inkomen uit andere bron hebben, is niet relevant. Bovendien hebben zo’n 200.000 mensen een onvolledig AOW-uit­kering omdat ze in het ver­leden in het buitenland hebben gewerkt. 

Het gaat om het principe dat iedereen die werkt zich, ongeacht leeftijd of anderszins, moet kunnen verzekeren tegen arbeidsongeschiktheid, al of niet in collectief verband. Wel doorwerken dus alstublieft, maar dan als een soort veredelde vrijwilliger, die bij ziekte ook nog zijn vervanger moet betalen. Iets voor onze beroepsorganisatie? Lijkt mij wel.

Amsterdam, mei 2007

N.J.H. van Hasselt, huisarts