Nieuwe NHG-Richtlijn: werkwijze rondom lijkschouw

De belangrijkste boodschap is dat het bij de lijkschouw niet zozeer gaat om het vaststellen van de dood, maar om oordeelsvorming door een arts over de aard van het overlijden. Dit gebeurt op basis van:

• informatie van omstanders en nabestaanden;

• onderzoek van de omgeving;

• onderzoek van het lichaam;

• gegevens uit het patiëntendossier.

In de praktijk blijkt vaak dat er onduidelijkheid bestaat over het doel van een lijkschouw en de wijze waarop de lijkschouw moet plaatsvinden. Ook blijkt uit statistieken dat lang niet alle gevallen van een niet-natuurlijke dood als zodanig worden geregistreerd. De nieuwe richtlijn heeft tot doel concrete handvatten te bieden voor gedegen onderzoek om de aard van het overlijden in kaart te brengen.

De KNMG publiceerde eerder, namens haar federatiepartners, de Handreiking (niet-)natuurlijke dood. Deze uitgave, in samenwerking met het OM en IGZ, handelt over het wettelijk onderscheid tussen natuurlijke en niet-natuurlijke dood, calamiteit en complicatie. De handreiking is met name bedoeld om eenduidige invulling te geven aan deze wettelijke begrippen. De nieuwe richtlijn Lijkschouw voor behandelend artsen biedt een handelingskader voor behandelend artsen en is hier een mooie aanvulling op.

De richtlijn Lijkschouw voor behandelend artsen is opgesteld door het Nederlands Huisartsen Genootschap, Verenso, de Nederlandse Internisten Vereniging, de Nederlandse Vereniging voor Heelkunde, de Nederlandse Vereniging voor Cardiologie, Het Forensisch Medisch Genootschap en de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst.

Met de nieuwe richtlijn ‘Lijkschouw voor behandelend artsen’ geeft het NHG aanbevelingen voor de werkwijze rondom lijkschouw en de samenwerking met de gemeentelijk lijkschouwer en de politie. De KNMG heeft meegewerkt aan de ontwikkeling van deze richtlijn.