Film: Volcano - Rúnar Rúnarsson.

Oud in IJsland

Ligt het aan de economische crisis en daarmee aan de vrees voor bezuinigingen op de ouderenzorg? Of toch eerder aan de vergrijzing die de komende jaren over Europa trekt? Feit is in ieder geval dat er een golfje met films over ouderen, hun meestal medische zorgen en de problemen van de mantelzorg in de bioscopen komt.

We hadden eerder al Tous ensemble, we krijgen dit jaar nog Amour, het nieuwe meesterwerk van de Oostenrijker Michael Haneke, en nu is er Volcano, een ‘kleine’ film uit IJsland, gemaakt door Rúnar Rúnarsson.

Deze jonge regisseur vertelt het verhaal van Hannes, die op de dag van zijn pensioen zijn verdere bestaan vrij somber inziet. Tot grote ergernis van zijn kinderen, moet zijn vrouw het volgens hen voortdurend ontgelden nu hij altijd thuis is. Hannes is een harde, ogenschijnlijk ongevoelige man, maar de kijker weet beter: liefde en passie zijn tussen beiden opnieuw ontbrand, kort na Hannes’ pensionering. Maar het is slechts van korte duur. Hannes’ vrouw krijgt een zware beroerte; nadien is ze nog slechts een schim van haar oude zelf.

Hannes wil per se voor haar zorgen en neemt haar, tegen de wens van zijn zoon, in huis. Hij zou dat alleen maar doen om zijn schuld jegens haar te delgen; hij heeft haar immers jaren achtereen honds behandeld. Mogelijk zit daar enige waarheid in. Maar het is ook duidelijk dat Hannes handelt uit compassie en liefde. Dat geldt zelfs voor de amateuristische euthanasie die hij pleegt.

Tegen het IJslandse landschap met zijn vuur, zijn water en zijn mist, dat zeker aan het begin en het slot van de film een prominente rol speelt, volgen we Hannes in dit stille, wat afstandelijke drama dat desondanks niemand onberoerd zal laten. HM

http://wwww.filmladder.nl/volcano/synopsis

Beoordeel deze film: