Boek: Yemma - Mohammed Benzakour

Marokkaanse patiënt

De beste reden om een boek te lezen is dat het goed is. Yemma (Marokkaans voor moeder) van Mohammed Benzakour is een goed boek over een zoon die zijn moeder, die na een CVA in een verpleeghuis terechtkomt, achteruit ziet gaan. Met oog voor de wrange details schetst Benzakour de wereld waarin zijn moeder belandt. Hij schrijft mooi, maar laat het niet sentimenteel worden, waardoor je als lezer regelmatig ontroerd bent. Dit zou de recensie kunnen zijn, want de etnische achtergrond van de auteur zou er niet toe moeten doen. Omdat ik onderwijs in culturele competenties heb gegeven aan medische studenten, wil ik het boek echter graag bij artsen aanprijzen. In onze werkgroepen werd onder andere gevraagd wanneer je voor het laatst op een verjaardag van iemand uit Marokko was. In mijn groepen heb ik nooit iemand zijn hand zien opsteken. Vandaar waarschijnlijk dat er zo vaak iets mis gaat in de interactie met Marokkaanse patiënten.

Door Yemma te lezen maak je niet alleen mee hoe het is als je moeder in een verpleeghuis komt, maar je ziet het ook vanuit een Marokkaans perspectief. Van de gevoeligheden rond voeding, met de richting waarin gebeden wordt, met de manier waarop de hoofddoek wordt omgedaan, met het voor Marokkanen onbegrijpelijke materiaal waarmee wordt getraind en met een expert die het nodig vindt te zeggen: ‘Sorry, ik ga mij niet verdiepen in de Islam.’ Hoeft ook niet, verplaats je gewoon eens in een Marokkaanse patiënt. Het boek van Mohammed Benzakour helpt daarbij. - Ivan Wolffers