Praktijkperikel: maagonderzoek met een roesje

Een patiënte van 50 jaar is in het afgelopen jaar behandeld voor een non-hodgkinlymfoom, en onlangs nog op controle geweest bij de internist-oncoloog. Zij heeft de internist toevertrouwd klachten van haar maag te hebben. Er werd gestart met een welbekende maagzuurremmer en de vraag of er een gastroscopie via de huisarts kan worden aangevraagd. Via het ziekenhuis is dit namelijk niet mogelijk, omdat dit niet in de dbc voor follow-up bij maligniteit past, had de internist haar vriendelijk uitgelegd.

Na anamnese, lichamelijk onderzoek en overleg met patiënte zelf, kiezen we voor nog twee weken een afwachtend beleid, met daarbij ophogen van de medicatie.

Na twee weken komt zij terug met aanhoudende klachten, dus besluiten we voor de – al door de internist voorgestelde – gastroscopie te gaan.

Zeer begrijpelijk vind ik het dat patiënte, na haar net afgeronde ‘lymfoom­traject’, het maagonderzoek wenst te ondergaan met een roesje.

In Zorgdomein.nl klik ik vlot en vrolijk verder. Om vervolgens de melding te krijgen dat voor een onderzoek met sedatie er eerst een poliafspraak bij de internist dient plaats te vinden ter goedkeuring.

Tijdens een telefoontje met de behulpzame secretaresse van de afdeling Interne Geneeskunde, kom ik erachter dat wegens het veelvuldige en te makkelijk aanvragen van scopieën onder sedatie (door de huisartsen), dit nieuwe beleid onlangs werd ingesteld.

Ik leg mijn dilemma voor, en ze gaat het nog eens navragen. Maar ze komt terug met de mededeling dat patiënte helaas toch echt opnieuw gezien moet worden door de internist. Ook al is zij hier reeds bekend en twee weken eerder nog uitgebreid op controle geweest.

Met een diepe zucht een verontschuldigende glimlach op mijn gezicht toverend, vertel ik de patiënte dat zij zich de week erna opnieuw bij de specialist mag melden, alwaar zij in drie minuten goedgekeurd zal worden om dan eindelijk de afspraak voor de gastroscopie te krijgen.

De onbegrijpelijke uitleg hierbij over dbc’s, bureaucratie en discussies over geld in de gezondheidszorg heb ik haar maar bespaard.

Heeft u ook een perikel?

Stuur uw verhaal naar redactie@medischcontact.nl