Patiënten en buurvrouwen weten meer
2 reactiesDienst op de post, eerst van 8 tot 16.15 uur op de praktijk gewerkt, daarna op de post van 17 tot 23 uur. Dus veertien uur werken op een dag… waar mag dat nog?
Patiënte (79 jaar) komt binnen in een rolstoel, samen met haar man. Ze heeft een pijnlijk dik rechterbeen, en had die nacht niet geslapen van de pijn.
Ze had de praktijk gebeld van haar huisarts en was gestrand op de assistente: ‘Neemt u eerst maar paracetamol en als het na een paar dagen niet overgaat dan maken we wel een afspraak voor het spreekuur.’
Maar mevrouw vertrouwde het niet en heeft de huisartsenpost gebeld, waar ze mocht komen.
Ze heeft een voorgeschiedenis met onder andere mammacarcinoom waarvoor ze anastrozol gebruikt. En waarvoor ze eenmaal per drie weken een infuus krijgt met een middel dat niet terug te vinden is: immunotherapie. Twee dagen tevoren heeft ze een herhaalprik gekregen tegen corona.
Bij onderzoek een fors dik been, niet rood, niet warm, een gespannen kuit. Helemaal dik tot bovenaan. Kon er niet op lopen, vandaar de rolstoel.
D-dimeer bepaald en een CRP. Dat duurt bijna twee uur in de dienst, ze waren lekker koffie gaan drinken.
Uitslag: normale CRP, D-dimeer bijna 5000!
Dus trombose.
De volgende ochtend vertelde ik voorgaande aan mijn niet-medisch geschoolde buurvrouw tijdens de koffie. Haar reactie: ‘O, kan best trombose zijn.’
En dat was precies wat mevrouw zelf ook vermoedde.
Het gaat mis bij de doktersassistente die haar overbelaste huisarts met een vol spreekuur wil sparen, die niet doorvraagt naar wat mevrouw er zelf van denkt.
Buurvrouwen en patiënten weten tegenwoordig veel meer; en zeker een vrouw van 79 jaar met een iPhone-horloge met Mickey Mouse-stem voor de tijd, maar ja dan moet je haar wel zien.
Lees ook
A.J. Colon
neuroloog/klinisch neurofysioloog
Helaas heb ik hier geen onderzoeksgeld of -tijd voor, maar wel een grote nieuwsgierigheid:
Hoeveel patienten op de huisartsenpost hebben vooraf internet reeds afgezocht op mogelijke oorzaken van hun klachten?
Hoe vaak hebben de patienten (en/of fam...ilie) al een waarschijnlijkheidsdiagnose in hun hoofd?
In welk percentage is dit in overeenstemming met de diagnose van de huisartsenpost (sensitiviteit van het diagnosticum " eigen opinie")
Moeilijkst te verkrijgen: in welk percentage is na een half jaar de diagnose anders dan de waarschijnlijkheidsdiagnose, onderscheidend in de groepen congruente en discongruente (patient/familie vs huisartsenpost) waarschijnijkheidsdiagnose. (bij ontbreken van een gouden standaard een afgeleide van specificiteit)
Welke huisartsenposten zouden pro-deo aan een dergelijk onderzoek mee willen werken? Of, 1000 keer beter, welke huisartsen-opleidingsgroep zou dit uit willen zoeken?
J. Boddé
Huisarts
Pijnlijk zo achteraf, maar wat is gezegd regen de assistente weten we natuurlijk niet. Gemiste kans zeker.
Maar ik vraag me ook wel af waarom deze patiente met een overduidelijk trombosebeen, met deze voorgeschiedenis, toch eerst een d-dimeer moes...t prikken. Trombosebeen was de nummer 1 verdenking? Wells score van 4 vermoed ik?