Praktijkperikelen
1 minuut leestijd
Praktijkperikel

Eindelijk een vinkje

4 reacties

Een lichte verstandelijke beperking heeft ze. Ze woont zelfstandig in de wijk. Meerdere instanties zijn nauw betrokken. Het is een wankel evenwicht maar ze redt het thuis. Elke twee weken komt ze bij mij op het spreekuur en beantwoord ik haar vragen en bied ik een luisterend oor.

Ze heeft steeds meer pijn door een hernia. Een operatie heeft helaas geen verlichting geboden. De door de neurochirurg aangeraden revalidatie bleek te hoog gegrepen. Ik verwees haar naar de pijnpoli omdat ze nauwelijks kon lopen door de pijn.

Na een aantal weken informeerde ik of ze al een afspraak had. Ze mompelde iets over een vragenlijst. Twee weken later zei ze bij navraag dat de vragenlijst moeilijk in te vullen was. Ze had de poli gebeld of ze ook zonder het invullen van de vragenlijst een afspraak kon krijgen. Antwoord van de poliassistente: computer says no.

Na twee pagina’s zag ik het licht uitgaan bij patiënte

Geen vragenlijst, geen afspraak. Patiënte zou er samen met de thuiszorg naar kijken. De volgende keer dat ik haar zag had ze de vragenlijst onder haar arm. Ze wilde het graag samen met mij invullen want ze kwam er echt niet door. Vol goede moed begonnen we. Maar de moed zakte al snel in onze schoenen. Pagina na pagina met vragen. Het ene moeilijke woord na het andere. Ik probeerde de vragen te herformuleren in jip-en-janneketaal en ondertussen probeerde ik uit te leggen wat het verschil is tussen de antwoorden nooit - zelden - soms - zeer vaak en altijd. Na twee pagina’s zag ik het licht uitgaan bij patiënte. Ik heb naar eigen inzicht de lijsten ingevuld. Als laatste vraag stond er: hoeveel tijd heeft u aan de vragenlijst besteed? Patiënte antwoordde dat ze er zelf ruim vier uur mee bezig was geweest en daarnaast had ze er ook nog een tijd met de thuiszorg aan gewerkt. Ik keek op de klok: we waren een dik halfuur en een volle wachtkamer verder. Maar het vinkje ‘vragenlijst compleet’ kon gezet worden en na bijna drie maanden kon ze dan eindelijk op de wachtlijst voor een afspraak…

Ook een anekdote insturen? Mail naar kopij@medischcontact.nl.

Meer perikelen:
Praktijkperikel
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • psychiater, Heerenveen

    Los van dit treurigstemmende verhaal is er de laatste jaren de gewoonte ontstaan, blijkbaar vanuit het idee dat dit efficiënt is, om eerst vragenlijsten af te nemen en/of onderzoeken te laten doen alvorens de patiënt door een dokter (of andere hulpve...rlener) wordt gezien.
    Dat is precies zoals ik het niet geleerd heb en zoals ik nog steeds vind dat het niet moet. Eerst zie, spreek en onderzoek je de patiënt en pas daarna doe je zo nodig (!) aanvullende diagnostiek. Toch? Of ben ik nou heel ouderwets...
    H. van der Pol

  • P.J.P. van der Ven

    Nijmegen, Huisarts

    Heeft u de collega pijnspecialist nog gebeld of hij/zij bekend was met deze vragenlijst en wat dit betekent voor veel patiënten? Helaas kost dit bellen tijd en energie, echter anders verandert er nooit wat...

  • van der Burg

    Jeugdarts, Rotterdam

 

Perikel insturen

Heeft u iets meegemaakt wat u deed fronsen, foeteren of lachen? Deel het met uw collega's!

Stuur uw anekdote in

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.