Praktijkperikelen
1 minuut leestijd
Praktijkperikel

Een verplichte chemokuur

6 reacties

Meneer J, 56 jaar, heeft een paar maanden geleden te horen gekregen dat hij longkanker heeft. Het is gemetastaseerd, onder andere naar de bijnieren. Curatieve behandeling is niet mogelijk.

Hij heeft zich door de plaatselijke longarts goed laten informeren over de palliatieve behandelingsmogelijkheden en kiest ervoor om af te zien van reguliere behandeling. Met name vanwege te verwachten verlies van kwaliteit van leven door bijwerkingen. Via via heeft hij goede berichten gehoord over wietolie en wil dat proberen als palliatieve therapie. 

Toch wil hij ook graag follow-up bij de longarts. Onder andere wil hij graag weten of er progressie of regressie is van zijn ziekte. De plaatselijke longarts wilde daar niet aan meewerken omdat het geen reguliere behandeling betreft.

Ik heb hem verwezen naar de longarts in een gespecialiseerd ziekenhuis. Deze is wel bereid om hem de controleren en het ziekteproces te volgen.

Meneer moet daarvoor wel een reguliere palliatieve chemotherapie ondergaan omdat de longarts anders geen dbc voor hem mag openen....

Hem is toegezegd dat hij de lichtste kuur zal krijgen, zodat hij hopelijk zo min mogelijk bijwerkingen zal ervaren.

Patiënt heeft ingestemd met (proef)behandeling met immunotherapie. Deze blijkt wonderwel aan te slaan: zowel de oorspronkelijke tumor als de metastasen zijn aanzienlijk kleiner geworden en hij voelt zich redelijk goed.

Praktijkperikel palliatieve zorg
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Tim Linssen

    Huisarts, Maastricht

    Mooie en onverwachte wending, maar het venijn zit wat mij betreft in het zinnetje: "Meneer moet daarvoor wel een reguliere palliatieve chemotherapie ondergaan omdat de longarts anders geen dbc voor hem mag openen..."

    Dan kun je het tóch maar geven v...an een lage dosis wel 'meeveren' noemen, maar ik begrijp er vooral uit dat deze longarts patiënt aan (ongewenste!) chemo helpt, om aan een bureaucratische regeltje te voldoen. Hij komt nu goed weg met dit beloop maar wat als patient wél ziek was geworden van bijwerkingen?

    Is de collega bang voor de DBC politie? Had hij niet de DBC kunnen openen, en vervolgens geen chemo kunnen geven onder het mom van 'bijwerkingen'? Kortom: verzinnen we creatief verzet, of laten we ons koeieneren door een beleidsregel?

  • R.Gardenbroek

    gepensioneerd arts, Enschede

    Achteraf een prima idee van deze longarts; dat had de eerste ook kunnen doen; die moet nog wel eerst iets leren over mondige patiënten.
    Maar, een dbc openen zonder kuur had best gekund, alleen was de opbrengst lager geweest......

  • Anneke Zorgdrager

    Neuroloog, Hoogeveen

    Maar dan zou het in theorie ook nog een gunstig effect van die wietolie kunnen zijn!

  • Frank Gunneweg

    Huisarts, Ermelo

    Briljante actie van deze longarts: meeveren en doen wat het beste is onder het motto van palliatief volgen.
    Prijs hem, openbaar zijn naam: zijn praktijk zal groeien!

  • Hans

    Arts, Amsterdam

    Natuurlijk heel fijn voor meneer.
    Maar hoezo "mag" de longarts geen DBC openen? Of is dit een kwestie van "willen" omdat de baten niet opwegen tegen de kosten?

  • Erik Wannee

    forensisch arts

    Dat is toch wel een heel onvermoede gunstige bijwerking van DBC's!

 

Perikel insturen

Heeft u iets meegemaakt wat u deed fronsen, foeteren of lachen? Deel het met uw collega's!

Stuur uw anekdote in

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.