Een Grieks drama
1 reactie
Stelt u zich voor: u heeft het hele jaar hard gewerkt en boekt een vakantie naar Griekenland, naar het eiland Samos. U heeft een heel fijne tijd, de vakantie vliegt om en u staat alweer op het vliegveld voor de terugreis. Dan slaat het noodlot toe: u struikelt heel onbenullig over een koffer en valt uitermate vervelend, waardoor u uw linkerbovenbeen breekt tot in het kniegewricht.
Dit overkomt een 56-jarige vrouw. Zij gaat met de taxi naar het plaatselijke ziekenhuis te Samos, waar blijkt dat ze een gecombineerde supra- en intercondylaire fractuur heeft opgelopen. Daarop wordt ze overgebracht naar een ziekenhuis in Athene en aldaar geopereerd middels osteosynthese.
De operatie lukt, echter bij een onhandige manoeuvre van een fysiotherapeut valt ze deels van het bed waardoor een schroef in de knie verschuift: een hersteloperatie volgt. Hierdoor is ze volledig bedlegerig geworden, en mag haar been niet belasten. De artsen geven groen licht voor de repatriëring met een duidelijke indicatie voor liggend vervoer. Maar de medewerkster van de alarmcentrale, niet gehinderd door enige medische voorkennis, vertaalt de instructie verkeerd. De vrouw wordt weliswaar liggend in de ambulance naar het vliegtuig vervoerd, maar moet vervolgens in een rolstoel met behulp van krukken in het vliegtuig worden geholpen. Genoemde medewerkster geeft ondertussen de zorgindicatie ‘ELV Hoog’ (eerstelijnsverblijf hoogcomplex) af, oftewel recht op verblijf in een zorginstelling ‘met enige mogelijkheid tot ondersteuning middels fysiotherapie en ergotherapie’. De terugvlucht verloopt moeizaam en allerminst comfortabel: de vrouw heeft veel last van de turbulentie en de meereizende verpleegkundige is slecht op de hoogte en weet niets van haar tweede operatie.
Aangekomen blijkt, na veel speurwerk, een zorghotel in de provincie Noord-Brabant nog een bed over te hebben. Echter, staf en medewerkers zijn door de mevrouw van de alarmcentrale consequent onjuist geïnformeerd over de actuele klinische toestand van patiënte. Wat volgt is een regelrecht Grieks drama: een wekenlang durende stapeling van misverstanden, onjuistheden en communicatieproblemen tussen de diverse hulpverleners.
In deze warboel kom ik als vaste huisarts van dit zorghotel terecht, waarbij het voor mij zonneklaar is dat patiënte simpelweg in een ‘verkeerd bed’ is terechtgekomen. Vastberaden en eensgezind besluiten patiënte met haar gemobiliseerde intimi en ik de foutieve indicering te corrigeren waarbij de vaste specialist ouderengeneeskunde ons souffleert. Dat blijkt een weerbarstige klus: ze moet MRSA-‘clean’ zijn, er moet een beoordeling door een orthopeed komen en liefst ook een beoordeling door een geriater, ondanks haar relatief jonge leeftijd. Na weken bellen en overleggen lukt het ons eindelijk dit geregeld te krijgen: de juiste GRZ-indicatie (voor geriatrische revalidatiezorg) die haar het recht geeft op langdurige revalidatie onder gecontroleerde condities.
Dus kan ik haar ongeveer tien weken na het ongeval het verlossende woord geven: ja, het is gelukt.
Patiënte en ik hebben het er nog veel over gehad, met de nodige emoties. Het was dan ook met recht een Grieks drama te noemen.
download dit perikel (pdf)
Etienne Stegeman
AIOS revalidatie, Leiden
Misschien is het door inkorting weggevallen uit het verhaal, maar ik hoop dat de collega die verwikkeld raakte in het Griekse drama ook overlegd heeft met een revalidatiearts. In elke casus kunnen er redenen zijn om andere keuzes te maken, maar een 5...6-jarige, werkende vrouw met een complexe fractuur hoort denk ik primair thuis binnen de medisch specialistische revalidatie waar, onder andere, vaak mogelijkheden zijn voor hydrotherapie, er poliklinische behandeling kan volgen op de klinsiche fase waarbij ook aandacht kan zijn voor begeleiding bij werkhervatting.
Netwerkgeneeskunde is een mooi begrip en een mooi streven maar onbekendheid van de behandelmogelijkheden in de regio zorgt voor blinde vlekken. En niet alleen binnen de revalidatiezorg. Dat is geen sneer naar de huisarts die de casus beschrijft maar een uitnodiging voor iedereen om in de spiegel te kijken: wat doet u om uit de dode hoek van collega's te komen?