Past maar net!

In de jaren tachtig werden bromfietsers verplicht een helm te dragen. Dat was nog de tijd dat we geen scala aan zorgverzekeraars voor iedereen hadden, maar voor de gewone man gewoon ‘het ziekenfonds’ zonder marktwerking.

In die tijd kwam een man van middelbare leeftijd de spreekkamer binnen met een ouderwetse motorhelm onder zijn arm. Maar met zijn helm was er een probleem: hij paste maar net.

‘Als ik hem langer dan een kwartier achter elkaar op heb, krijg ik er verschrikkelijke last van.

En ik eet elke avond bij mijn zuster en die woont op een half uur brommen en dat haal ik dus met deze helm niet.’

Hij wijst vervolgens op een uitsteeksel achter op zijn schedel en zegt dat dat de boosdoener is. Hij zet op mijn verzoek zijn helm even op; het is een behoorlijk ouderwets exemplaar met een halve metalen witte bol en wat leerwerk om oren en kin.

Inderdaad stuit de onderrand van de helm achter precies op zijn protuberantia occipitalis.

‘Dokter kunt u dat uitsteeksel niet even verwijderen, dan past ie weer precies?’, zegt hij op samenzweerderige toon.

Het lukt mij ernstig te blijven en ik zeg hem dat ik dit helaas niet voor hem kan doen, maar dat ik hem zal doorverwijzen. Hij verlaat mijn spreekkamer met zijn helm in zijn ene hand en in de andere een receptenbriefje met daarop de naam van een gerenommeerde motorzaak om de hoek van het ziekenhuis met het voorschrift:  R/ een nieuwe helm.

Hij leest de tekst op weg naar de deur, draait zich om en vraagt dan op de drempel: ‘Maar dokter, betaalt het ziekenfonds die nieuwe helm dan?’

‘Nee, dat verwacht ik niet, maar de verwijdering van een uitsteeksel dat iedereen heeft, zeker niet!’

Harry Wegdam, chirurg niet praktiserend, Ede