Met de wetenschap van nu…

Abonneer en beluister meer afleveringen op uw mobiel via:

Apple Podcasts | Google Podcasts | Spotify

‘Nederland investeert momenteel veel te weinig in wetenschap. Met 2 procent van het bruto nationaal product (bnp) loopt Nederland achter bij de 3-procentdoelstelling van de EU en bij bijvoorbeeld de 3,5 procent (!) van het bnp aan investeringen in Duitsland.’ Deze en meer ongemakkelijke waarheden staan in het opiniestuk van maar liefst 262 professoren en universitair docenten uit de Nederlandse wetenschap, dat afgelopen weekend was te lezen in NRC Handelsblad.

In hun artikel pleiten ze voor meer, veel meer geld voor ongebonden onderzoek. Volgens de auteurs heeft ongebonden onderzoek (onderzoek dat niet gebonden is aan thema’s en primair wordt beoordeeld op de wetenschappelijke kwaliteit) geleid tot de elektrische auto en tot succesvolle behandelingen voor kanker en hartproblemen. De recentelijk uitgereikte Nobelprijzen voor genees-, natuur- en scheikunde kwamen ook allemaal voort uit dergelijk ongebonden fundamenteel onderzoek. Met de huidige budgetten is er veel te veel concurrentie en zijn de honoreringskansen te laag.

Het leidt tot verdriet en frustratie

Het schrijven van een onderzoeks­aanvraag is een intensieve bezigheid die in verreweg de meeste gevallen leidt tot verdriet en frustratie vanwege een afwijzing. Tegelijker­tijd met het opiniestuk in NRC wijdde Ionica Smeets, hoogleraar wetenschapscommunicatie, haar column in de Volkskrant aan het schrijven van beursaanvragen. Zelf deed ze mee aan een ronde waar ze ongeveer 13 procent kans had om haar aanvraag gehonoreerd te zien. Als je wist dat je op Tinder maar zo weinig kans had om ooit een date te krijgen, zou je gewoon weer ouderwets naar de kroeg gaan. Het uitzicht op de tonnen of miljoenen zorgt er echter voor dat menig arts/wetenschapper aanvraag na aanvraag blijft schrijven, vaak ten koste van een gezins­leven en eigen lichaam en geest. Zelf werd ik opgebeurd toen ik de oorspronkelijke afwijzingsbrief las van de editor van Nature aan iemand die later de Nobelprijs voor de Geneeskunde voor zijn onderzoek won. In die wetenschap ga ik dit weekend maar weer verder schrijven aan een subsidieaanvraag (sorry schat).