Live or let die
1 reactieHij is midden 80 en heeft al van te veel dierbaren afscheid moeten nemen. Hij is eenzaam, boos en somber. Hij wil euthanasie. Ik kan het niet, de Levenseindekliniek ook niet. Zijn enige overgebleven mantelzorger – een nicht – trekt het niet langer. Ze zit zelf aan de chemo en wil wél leven.
Hij niet. ‘Nee, springen van vierhoog durf ik niet. Hoe kom ik aan zo’n poedertje? Of zal ik toch maar een zak over mijn hoofd doen?’ Bij de Einder adviseerden ze helium of versterven.
Met dat versterven begon hij toen ik twee weken in het buitenland zat. Het experiment mislukte. Hij voelde zich zo beroerd. Zijn nicht raakte over haar toeren. ‘Wat wil je nou?’, schreeuwde ze bijna. Ze huilde. ‘Wil je nou dood of niet?’ Ik herhaalde haar woorden. ‘Je moet een keus maken, al is het maar voor je nicht. En als je voor versterven kiest, dan moet je wel stoppen met drinken, anders duurt het heel lang.’ Een lange stilte… ‘Als laatste “redmiddel” zou je nog Ritalin kunnen proberen’, opperde ik. ‘Sommige mensen knappen er heel snel van op en willen dan toch blijven leven.
Zal ik toch maar een zak over mijn hoofd doen?’
Zullen we twee weken Ritalin proberen en als dat niks oplevert, dan stoppen met eten én drinken?’ Hij knikte. Zijn nicht blij. Eindelijk duidelijkheid. Na twee weken zag ik hem weer. Het ging geweldig. Hij deed zelf boodschappen en klaverjaste weer. Wat een wondermiddel, die Ritalin. Ik vroeg hem hoeveel tabletjes van 5 mg hij nu dagelijks gebruikte. ‘Tabletjes Ritalin? Had ik die moeten ophalen bij de apotheek? Van die tabletjes weet ik niets, wel van uw woorden vorige keer’, zei hij. ‘Ik heb er lang over nagedacht die nacht en besloten er een punt achter te zetten, achter dat hele euthanasiegedoe. Vanavond ga ik gezellig kaarten.’
Alex Poppelaars
huisarts, Breda
Geweldig verhaal!
Ook zo’n wending meegemaakt, op advies van de SCEN-arts, maar mijn patiënt gebruikte de Ritalin wèl en trok zijn euthanasieverzoek in.