Evaluatie

Vorig jaar publiceerden Amsterdamse onderzoekers hun ervaringen met de SETQ, een vragenlijst voor de evaluatie van opleiderskwaliteiten van medische stafleden, in het NTvG. Recentelijk werd bekendgemaakt dat het ministerie van VWS 850.000 euro subsidie aan de Amsterdamse groep heeft toegekend om met deze methodiek verder onderzoek te doen. Dat is een felicitatie waard. Het is een goede zaak dat we onderzoeken hoe de kwaliteit van de opleiding het beste gemonitord kan worden. Toch vind ik twee kritische opmerkingen gepast.

Ten eerste is de uitvoering van de SETQ ondergebracht bij een private partij, die circa 75 euro per gegenereerd evaluatierapport in rekening brengt. Het voelt bij mij niet goed dat toepassing van een instrument dat in het publieke domein is gepubliceerd (in het NTvG-artikel wordt niet vermeld dat er copyright op rust) en nu met heel veel publiek geld verder wordt onderzocht, uitsluitend via een particulier bedrijf tegen aanzienlijke kosten wordt aangeboden. Ik zie geen reden waarom het andere ziekenhuizen niet vrij zou staan om de SETQ in eigen beheer toe te passen.

Ten tweede ben ik bezorgd over de generaliseerbaarheid van de resultaten van het Amsterdamse evaluatie-onderzoek. Een belangrijke voorwaarde voor de betrouwbaarheid en bruikbaarheid van evaluatie van de opleiding en de opleiders is dat de aiossen het anoniem kunnen invullen. In een groot UMC, met tientallen assistenten en stafleden per afdeling, is dat geen probleem. In de meeste algemene opleidingsziekenhuizen echter wel: daar zijn opleidingsafdelingen met een of twee aiossen en acht tot tien stafleden.

Laten we vooral het doel in het oog houden: evaluatie van de kwaliteit van opleidingen en opleiders. Dat kan met een sjiek web-based gevalideerd vragenlijstsysteem, maar misschien wel net zo goed met een open gesprek. Met een budget van 75 euro voor de catering en een cadeaubon voor de notulist.

Paul Brand, kinderarts

Klik hier voor alle bijdragen in de rubriek Veldwerk