Problematische overdracht

Jarenlang deden we als GGD-artsen de medische zorg in de Amsterdamse gevangenissen, maar die bestaan niet meer. De Bijlmerbajes, de Havenstraat, het Grenshospitium, ze zijn allemaal opgegaan in grote justitiële complexen bij Schiphol en Zaanstad. De medische zorg is daar nu in handen van een bv’tje. In onze boterzachte en moeilijk te controleren zorgmarkt ritselt het nu eenmaal van de lucratieve ‘verdienmodellen’.

Is dat handig? Ik denk het niet, want al die bedrijven hebben hun eigen financiële belang, hun eigen onderscheidende marketingstrategie en hun eigen computersysteem. Dus alle samenhang verdwijnt. En samenwerken staat in concurrentieland sowieso niet hoog op de agenda.

Daarbij komt nu ook dat de medische diensten in deze gevangenissen onze patiëntengegevens (van de forensisch arts) officieel niet meer mogen inzien. Dus als een zieke arrestant uit Amsterdam naar de gevangenis wordt overgebracht, mag de medische dienst onze gegevens niet gebruiken. Terwijl wij die patiënt net gezien hebben. Dat heeft te maken met de AVG, begrijp ik. En als de medische dienst die gegevens toch inkijkt, moeten ze de AVG-boete zelf betalen, is tegen verpleegkundigen van de Dienst Justitiële Inrichtingen gezegd.

Die AVG begint zich ook steeds meer als een bron van communicatieproblemen te ontwikkelen. Ik weet niet of het mag, dus ik zeg maar niks. Straks krijg ik nog een boete. Terwijl er in wezen weinig of niets veranderd is.

Nog even los van de vraag of de overdracht van medische informatie (met toestemming van de patiënt) beboet kan worden: ‘Ons’ ministerie van VWS zegt toch dat regelgeving goede zorg niet in de weg mag staan? Dit lijkt me een mooi voorbeeld van hoe het kan mislopen. Juristen denken kennelijk anders over de AVG dan zorgverleners. De pogingen vanuit het forensische werkveld om dit met DJI te regelen, hebben tot op heden niets opgeleverd.

Iedere arts weet dat een goede medische overdracht lastig is te organiseren. Er ontstaan snel misverstanden of cruciale informatie wordt niet gebruikt. Dat levert risico’s op. En arrestanten gaan van politiebureau naar cellencomplex, naar rechtbank, naar gevangenis, en weer terug, of naar huis. Hoe regel je die overdracht sluitend en veilig? Technisch is het goed mogelijk en afspraken maken is niet moeilijk. Laten we daar dan mee beginnen.