Onbegrijpelijk - Emile Keuter

Ik zie nogal wat mensen met somatisch onvoldoende begrepen lichamelijke klachten (SOLK). De patiënten ervaren zo’n bezoek meestal als een second opinion bij een specialist, maar in feite probeer ik te doen waar huisartsen en bedrijfsartsen goed in zijn: ik denk biopsychosociaal. Het gebeurt maar zelden dat ik neurologie vind die collega’s eerder niet vonden of dat ik blijf twijfelen en een derde mening vraag. Meestal is het voldoende om de klachten met hun min of meer neurologische basis in hun context te plaatsen. En dat te bespreken met de patiënt. En zo goed mogelijk samen te vatten in een brief voor de huisarts, de patiënt en eventueel de bedrijfsarts. Een SOLK-consult kost me een uur.

Hoewel de patiënten vaak tevreden zijn, voel ik me als arts nogal eens alleen staan. De samenwerking met huisartsen en bedrijfsartsen kan vaak beter. Als huisartsen, bedrijfsartsen, fysiotherapeuten en specialisten structureel beter samenwerken, kunnen langdurig mislukkende genezings- en revalidatieprocessen beperkt worden. Nu eindigen die patiënten jaren later in een  multidisciplinair re-integratietraject. We zouden vanaf het begin moeten samenwerken. Elkaars taal spreken en telefonisch overleggen. De huisarts kan daarin het beste casemanager zijn. Psychiaters en psychologen kunnen gericht worden gevraagd voor psychiatrische comorbiditeit en voor advies. We hebben daar bij het Trimbos-instituut de SOLK-richtlijn over geschreven die in artsenland nog niet echt wil doordringen. Pijnlijk, als je met een groep betrokken behandelaars vier jaar hebt gelezen en geschreven.

Maar de grootste uitdaging is in mijn ervaring samenwerken met de patiënt. Wie de patiënt niet centraal zet bij SOLK, zal niet ver komen. Het is niet voldoende dat wij artsen het begrijpen; de patiënt moet het begrijpen. Iedereen moet het begrijpen. Het moet een gegeven worden voor het algemeen publiek dat psychologische en sociale factoren een rol spelen bij het verloop van ziekte. Dat je daarmee niet gek of sociaal kreupel bent. Het moet zo gewoon worden als de wetenschap dat je bij rugpijn in beweging moet blijven en bij whiplash geen nekkraag draagt.

Emile Keuter is neuroloog

Meer Prikkels