Separatie in de ggz minder afgenomen dan beloofd
4 reactiesHet is de ggz-instellingen niet gelukt de separeercel uit te bannen. Bij een kwart is in 2017 zelfs meer uren gesepareerd dan in 2014. Wel was bij de helft sprake van een daling. Dat blijkt uit onderzoek van Platform voor onderzoeksjournalistiek Investico voor Trouw en De Groene Amsterdammer.
Het onderzoeksplatform sprak met bestuurders en psychiaters van meerdere instellingen en analyseerde de meest recente cijfers van Zorginstituut Nederland. In totaal werden patiënten in 2017 nog ruim 334.000 uur opgesloten. Dat is 9,3 procent minder dan in 2014.
In 2016 onderschreven veertien grote ggz-instellingen het zogenaamde Dolhuys Manifest waarin de ambitie stond om vanaf 2020 geen patiënten meer te separeren. Volgens de instellingen waar de Investico-onderzoekers mee spraken is separatie voor een kleine groep patiënten vrijwel onvermijdelijk. Zij stellen dat de concentratie van zware, complexe problematiek in instellingen hoger is geworden omdat meer mensen thuis of elders worden behandeld. Een tekort aan deskundig personeel speelt de instellingen ook parten.
Op de website van GGZ-Nederland staat een bericht waarin de balans over de drie jaar sinds het Dolhuys Manifest wordt opgemaakt. De brancheorganisatie wijst op de vooruitgang die de afgelopen jaren is geboekt. Zo is de HIC-methodiek (High & Intensive Care) ontwikkeld, waardoor de kwaliteit van zorg op gesloten afdelingen is toegenomen, en minder separaties nodig zijn. Daarnaast wordt meer gebruikgemaakt van een zogenaamde extra beveiligde kamer (EBK), waarvan de deur wel op slot gaat, maar waarin de patiënt meer regie houdt. GGZ-Nederland wijst erop dat het op dit moment lastig is om gegevens over gedwongen zorg uit te wisselen, te toetsen en evalueren, vanwege ontoereikende wettelijke kaders. De cijfers die er nu zijn maken bijvoorbeeld geen onderscheid tussen de EBK en andere vormen van insluiten, zoals separeren.
Lees ook
Siep de Groot
Huisarts niet praktiserend, Eelderwolde
Geachte collega Hulshof,
Kn het afgelopen jaar liep ik " stage " op een gesloten afdeling van een psychiatrisch centrum.
De medische en verpleegkundige zorg was beneden alle peil.
Er werd " gestrooid " met time outs( lees separeer) als de patien...t niet aan de voorwaarden van de machtige psychiater voldeed.
Ik hoorde het geschreeuw van patienten in de separeer.
Het zou wenselijk zijn als collega Hulshoff zich incognito eens een paar
maanden zou laten opnemen op zijn eigen afdeling. Een betere " stage" is er niet.
Siep de Groot, huisarts niet prsktiserend en ervaringsdeskundige.
J. Hulshof
GGZ-arts, WOLFHEZE
Beste collega De groot, het zou u sieren als u eens een aantal weken als vrijwilliger / snuffelstagiair zou meelopen op een afdeling voor patiënten met ernstige psychiatrische aandoeningen, of op een opname-afdeling psychiatrie in een algemeen psychi...atrisch ziekenhuis, alvorens uw ongenuanceerde en niet door feiten onderbouwde visie ten beste te geven. Ik vermoed dat het al weer lang geleden is dat u uw co-assistentschap psychiatrie gevolgd hebt.
Siep de Groot
Huisarts niet praktiserend en ex-patient, Eelderwolde
Psychiaters zorgen zelf voor separatie omdat zij niet de tijd nemen om uitvoerig met de patient te praten. De patient wordt boos als hij of zij zijn emoties niet meer kwijt kan en niet meer begrijpt dat hij een time out aanzijn broek krijgt. Dwangmaa...tregelen zijn nooit zinvol en lossen voor de patient niets op. De meesten zitten onterecht vast zoals ook veel gevangenen in de strafrechtelijke sfeer. Kijk eens naar het proces van Lucia de B. Die verdacht werd voor een groot aantal moorden als verpleegkundige. Ze werd na vele jaren vrijgesproken door de Hoge Raad. Separatie is niet zelden een methode voorde arts om er van af te zijn. Een zeer slechte zaak.
In de nieuwe wet Zorg en Dwang zal separatie steeds vaker gebeuren.
Laat huisartsen meedenken over de noodzaak ervan en laat hen toe tot de separeeerkamer en beschouw hen als een volledige partner in de behandeling. De separeerkamers kunnen dan wellicht op slot.
Ook ik heb mij wel eens bezondigd aan het feit om vlak voor een vrij weekend een patient op een somatische afdeling op te nemen.
Dat was echter een zeldzaamheid, maar tekenen van zwakte. Een psychiater die sterk en de schoenen staat en tijd heeft om zich te verdiepen in de geest van de patient zal hem/ haar nooit hoeven te bezoeken in de separeer en hoeft zo handelend geen schuldgevoelens te hebben. Separatie is verschrikkelijk en beschadigend.
Siep de Groot, huisarts niet praktiserend en ervaringsdeskundige.
Wim Eland
psychiater niet praktizerend, ULVENHOUT
het volledig bereiken van een separeer loze behandelsituatie in de klinische psychiatrie is een utopie, en dient ook niet te worden nagestreefd in het belang van de zorg voor de individuele patiënt. Nog meer en nog meer kritische gestructureerde zorg...vuldige evaluatie van iedere separatie is wel zeer wenselijk en kan nog veel winst opleveren.
Nog te veel separaties zijn het gevolg van de onvoldoende beschikbaarheid van ervaren en goed opgeleid en getraind personeel. Maar ook als aan deze voorwaarde is voldaan zullen er nog situaties voorkomen waarin separatie onvermijdelijk is.