Veel psychiaters voelen zich onder druk gezet om vertrouwelijke patiëntgegevens te delen met de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). Dat zegt psychiater Cobie Groenendijk, lid van de actiegroep ‘Vertrouwen in de ggz’, die de NZa eind september voor de rechter daagt.
De Rotterdamse straatarts Michelle van Tongerloo ontwikkelde uit ontevredenheid met het systeem haar eigen onconventionele methoden om haar patiënten te helpen. ‘Ik volg gewoon mijn gezonde verstand en mijn gevoel.’
‘Wij nemen écht afstand van het coalitieakkoord’, zegt Jet Bussemaker, voorzitter van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving. ‘In het coalitieakkoord staat: het zorgstelsel staat níét ter discussie, maar wat ons betreft staat dat wél ter discussie.’
De instroom van patiënten met psychische aandoeningen in de Wet langdurige zorg (Wlz) is te groot en moet drastisch worden verlaagd. Zo nodig worden financiële maatregelen getroffen tegen partijen als gemeenten, zorgkantoren en zorgaanbieders.
GGzE, een ggz-instelling in Eindhoven, is in hoger beroep veroordeeld tot een voorwaardelijke boete van 19.500 euro vanwege schuld aan de dood van een 29-jarige patiënt in 2013. In 2019 werd GGzE nog vrijgesproken door de rechter.
Verschillende collega’s uit regio Zuid zullen het afgelopen week hebben ervaren: wachten voor de ingang van een carnavalstent of de skilift in Les Trois Vallées of de Zillertal Arena – voor de collega’s boven de rivieren: hopelijk is u deze week ook een goede vakantie gegund. Dit soort plezierig wachten staat in schril contrast met onze Achter het Nieuws van deze week: de wachttijden in de ggz.
Een groep van patiënten en psychiaters is een actie gestart waarmee ze het verplicht aanleveren van privacygevoelige patiëntgegevens aan de Nederlandse Zorgautoriteit een halt willen toeroepen. Onder de naam ‘Vertrouwen in de ggz’ zijn ze onder meer een crowdfundactie begonnen om een rechtszaak tegen de NZa te financieren.
De grote ggz-instellingen hebben tot dusver met minder dan de helft van de zorgverzekeraars nieuwe contracten afgesloten, meldt brancheorganisatie De Nederlandse ggz op basis van een rondgang.
De Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP) vraagt de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) om een onderzoek in te stellen naar het alternatieve zorgaanbod voor patiënten die geen toegang tot hoogcomplexe zorg hebben, nadat enkele klinieken in 2022 met deze zorg (gedeeltelijk) stopten.
BuurtzorgT, een organisatie die ggz-zorg levert bij patiënten thuis, moet voor ongeveer 2 miljoen euro aan behandelingen die in 2022 zijn gedaan uit eigen zak betalen. Volgens BuurtzorgT-bestuurder Bas van Riet Paap heeft zorgverzekeraar Zilveren Kruis zich niet aan de financieringsafspraken gehouden.
Het Centraal Tuchtcollege heeft een streep gehaald door de berisping die een huisarts door het Regionaal Tuchtcollege in Eindhoven kreeg opgelegd na de suïcide van een patiënt. Over deze berisping ontstond een jaar geleden veel ophef onder artsen.
De wachtlijsten in de Nederlandse ggz zijn lang en patiënten moeten vaak maanden wachten op een intake en nog veel langer om ergens in behandeling te komen. Het is dus niet vreemd dat er steeds meer bedrijven oppoppen die claimen deze zorg direct te kunnen leveren, dicht bij huis of online.
Op papier leken de twee dwangwetten Wvggz en Wzd een goed idee: minder dwang, meer rechtszekerheid voor patiënten. Uit de eerste evaluatie blijkt dat dit in de praktijk nauwelijks tot stand komt.
Als afspraken zoveel mogelijk later in de week worden gepland, ligt het percentage gemiste afspraken zonder afmelding (no-shows) 10 procent lager. Dat schrijven David Ellis e.a. in PLoS ONE.
De Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg en de Wet zorg en dwang bieden geen basis voor het opleggen van verplichte anticonceptie. Voor gedwongen anticonceptie is specifieke wetgeving nodig, stelt een advocaat-generaal in een advies aan de Hoge Raad.
Psychiaters en psychologen zijn niet wettelijk verplicht om hun patiënten toestemming te vragen voor het doorgeven van informatie over hun mentale welzijn aan de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). De zorgautoriteit gaat zorgvuldig met de gegevens om en de informatie is ‘bijna onmogelijk’ te herleiden naar het individu, zegt een woordvoerster na berichtgeving over het verzamelen van patiëntgegevens donderdag in Trouw.
De kantonrechter heeft een stokje gestoken tegen het ontslag van een arts-assistent, die in het voorjaar van 2021 vanwege een coronabesmetting vast kwam te zitten in Irak. Volgens de kantonrechter kan hem niet verweten worden dat hij niet heeft meegewerkt aan zijn re-integratie, omdat er door de werkgever geen re-integratie is ingezet. Ook heeft de werkgever gelijk ingezet op de beëindiging van zijn dienstverband, toen voorafgaand aan zijn vakantie bleek dat de arts-assistent te kampen had met persoonlijke problemen.
De wachttijden op Schiphol domineren al weken het nieuws. Terminals puilen uit met passagiers en vluchten worden vertraagd of geannuleerd. Passagiers die flauwvallen of vechten uit onmacht en wanhoop. Schiphol heeft, naast een wilde staking, een verkeerde inschatting gemaakt van het aantal passagiers en ziekmeldingen onder het personeel. Uiteraard biedt Schiphol-directeur Dick Benschop excuses aan en belooft hij beterschap.
Een huisartsenpraktijk krijgt te maken met een jongen met een rugzak vol psychiatrische problemen. Er gaat van alles mis tussen alle betrokken instanties en dat leidt uiteindelijk tot een fatale afloop. Welke lessen moeten we hieruit trekken?
De Tweede Kamer wil snelle en concrete acties van zorgminister Conny Helder om de problemen in de ggz aan te pakken. De wachtlijsten zijn al jaren veel te lang en ggz-instellingen sluiten afdelingen voor complexe hulp, of gaan zelfs helemaal dicht. Mensen die dringend hulp nodig hebben, komen daardoor zonder zorg op straat te staan.
Steeds vaker kiezen zorgaanbieders in de ggz ervoor om delen van hun zorgaanbod af te bouwen of te sluiten. De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd maakt zich zorgen over de gevolgen voor patiënten omdat het vaak gaat om specialistische zorg aan een kleine, maar complexe groep patiënten voor wie niet veel alternatieven bestaan.
Ruim de helft van de huisartsen zegt niet te weten of zij in de aankomende vijftien jaar door zullen gaan met hun werk. Slechts 20 procent van de deelnemers denkt in 2037 nog steeds huisarts te zijn.
Ze is verwezen naar de reumatoloog, maar staat nog op de wachtlijst. Ondertussen is ze aangemeld bij de ggz vanwege de grote impact van de klachten. Ik merk direct een zekere verwarring bij mezelf over wat er nu van mij verwacht wordt. Ik werk nu immers in de ggz, kan ik dan nog als reumatoloog kijken naar de klachten?
‘Huisartsen hebben soms te maken met ggz-wachttijden van meer dan een halfjaar en bij complexe problematiek is niet altijd duidelijk waar de patiënt als eerste naartoe moet.’
Het kabinet denkt twee- tot driehonderd bedden beschikbaar te hebben om Oekraïense vluchtelingen met medische of geestelijke zorg uit andere EU-lidstaten over te nemen.
