Kamer stemt voor abortuspil via huisarts
3 reactiesEen ruime meerderheid van de Tweede Kamer heeft ingestemd met een initiatiefwetsvoorstel dat het mogelijk maakt dat huisartsen legaal medicamenteuze zwangerschapsafbreking bieden aan patiënten.
De Kamerleden stemden vandaag hoofdelijk over dit voorstel, zoals afgesproken in het coalitieakkoord rond medisch-ethische kwesties. 130 parlementariërs waren aanwezig bij de stemming, van wie er 106 het voorstel steunden en er 24 tegen stemden.
Abortusklinieken
Een amendement van het CDA om eerst voor een pilot te kiezen, haalde het niet. Per motie vroeg een Kamermeerderheid wel het kabinet om de subsidies van abortusklinieken voorlopig niet te wijzigen. Ook werd het kabinet opgeroepen te monitoren wat de financiële gevolgen zijn voor die klinieken als patiënten voor de huisarts kiezen. En, als daar aanleiding toe is, de tarieven voor abortusklinieken te herzien.
Verder schaarde een Kamermeerderheid zich achter het verzoek om de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd goed te laten handhaven op de (al dan niet online) verkoop van abortusmedicatie. Ook was er steun voor een motie om het aantal herhaalabortussen te voorkomen en te verminderen.
Discussie
De indieners van het wetsvoorstel hopen dat het vrouwen met een ongewenste zwangerschap meer keuzevrijheid biedt als zij in de eerste negen weken van zwangerschap terechtkunnen bij een bekende zorgverlener voor medicamenteuze afbreking. Ook achten zij deze afbreking minder belastend voor vrouwen dan curettage. Het voorstel regelt dat huisartsen niet strafbaar zijn als zij patiënten abortuspillen voorschrijven. Of artsen dat willen doen, is hun vrije keuze, benoemt het voorstel. Onder artsen is nog de nodige discussie of patiënten de vrije keuze van artsen zullen accepteren. Ook verschillen huisartsen van mening over de vraag hoeveel van de huisartsen deze taak werkelijk op zich wil nemen. De LHV en het NHG steunen het mogelijk maken van de huisartsoptie.
Eerste Kamer
Het wetsvoorstel moet nu nog in de Eerste Kamer worden behandeld. De optie dat huisartsen abortusmedicatie voorschrijven, kent inmiddels een lange politieke voorgeschiedenis. Voormalig VWS-minister Edith Schippers liet zich er in 2015 positief over uit en wilde de wetgeving daarop aanpassen. Het vorige kabinet-Rutte nam dit echter niet over, met als argument dat dit tot te veel administratieve lasten zou leiden. Daarop kwamen GroenLinks en PvdA in 2018 met een initiatiefwetsvoorstel waarin huisartsen geen vergunning zouden hoeven aan te vragen als zij abortusmedicatie willen kunnen voorschrijven.
Lees ook
C. Roth
Majoor bedrijfsarts (defensie), Nijeveen
Hopelijk einde van de discussie: ” Never change the winning team”
Het is nu wel bekend dat, mits goed gecontroleerd, voorschrijven van de abortuspil , veilig en effectief is en vrouwen hierdoor meer autonomie krijgen.
Dat laatste is zeker juist....
Laten we bovenal stellen dat wereldwijde toegankelijkheid tot de ‘abortuspil’ een fantastisch alternatief zou zijn voor clandestiene abortus, die jaarlijks nog duizenden dodelijke slachtoffers maakt (en een veelvoud aan moederloze wezen !) .
Abortus is een vak apart.
Ik ben ervaringsdeskundige en nam al meer den vijftig jaar geleden deel aan de eerste, aanvankelijk nog illegale georganiseerde abortushulpverlening. Als huisarts in Castricum kreeg ik te maken met het probleem van de ongewenste zwangerschap en moest ik vrouwen voor hulp verwijzen naar Joegoslavië of klinieken in Londen. In 1971 startte ik met het uitvoeren van abortussen in het “Beahuis” in Beverwijk. In de latere jaren was ik medisch coördinator van de Bloemenhovekliniek
De zelfbenoemde abortusspecialiste Gunilda Kleiverda profileert zich in de media en ook in MC als voorstandster van de abortuspil .
Bij herhaling klaagt zij over de vermeende achterstand van de abortushulpverlening in ons land. De ‘abortuspil’ wordt te weinig toegepast. In vergelijking in de zuigcurettage komt de medicamenteuze procedure er bekaaid van af. In de behaaglijke maar onveilige schoot der familie uren lang pijnlijke krampen te moeten doorstaan is akelig en niet met een paracetamolletje te verhelpen.
De gynecologe Elisabeth Aubeny, van het Centre Broussais Hospital in Parijs en bekend voorstandster van de medicamenteuze abortus, vermelde dat men de risico’s serieus moest nemen en de cliënte na inneming van de pil onder controle moet blijven. Immers bij ongeveer één op de duizend vrouwen was na deze methode een bloedtransfusie nodig. Ook moest steeds een echografisch nacontrole worden verricht omdat na ruim twee procent van de procedures alsnog een curettage moest plaatsvinden. De WHO heeft medicinale abortus in 2005 goedgekeurd, maar daarbij vermeld dat nauw medisch toezicht is vereist.
Kleiverda, bestuurslid van “Women on Web” en ook verloskundige Lianne Holten menen in dit blad dat huisartsen de pilverstrekking in hun reguliere zorg zouden moeten opnemen . Zijn gaan voorbij aan de problemen waarmee zij die artsen opzadelen.
Mochten de huisartsen willen helpen, - Gunilda meent dat “Vier- tot achtduizend huisartsen dat graag zouden doen" - dan krijgen zij te maken met wellicht één of twee gevallen per jaar en van enige routine of ervaring opdoen kan geen sprake zijn. In de groepspraktijken is het lastig de 24 uurs bereikbaarheid van de arts die de pillen heeft verstrekt te garanderen.
Voorts hebben huisartsen geen ervaring met het vaststellen van zeer jonge zwangerschappen en is echo apparatuur, waar mee dat wel kan, niet beschikbaar in hun praktijken. De vrouwen moeten dus eerst naar een verloskundige of ziekenhuis voor die echo, waarbij zij de kans lopen hartelijk gefeliciteerd te worden met hun zwangerschap. Holten meent dat naar de huisarts gaan een probleem kan zijn voor vrouwen die anoniem willen blijven. Uit de abortusklinieken blijkt inderdaad dat vooral jonge meisjes anonimiteit op prijs stellen en er vaak op aandringen de huisarts niet op de hoogte te stellen. Hoe zit het met de ecologische repercussies? Bij een zuigcurettage in de klinieken wordt het zwangerschapsweefsel ingevroren, opgehaald en verbrand. Het zwangerschapsweefsel na een abortuspil verdwijnt in het toilet en de riolering. Is dit ecologisch verantwoord? Hoe is het met de emotionele verwerking? Hoe reageert de vrouw op de confrontatie met een uitgestoten zwangerschap van 9 weken. Extra psychische voorbereiding daarop is absoluut nodig. Uit het vorige nummer van dit blad lezen wij dat de reacties op HAweb negatief zijn. Ik citeer: ” de gemiddelde huisarts verzuipt in alle ongevraagde substituties die de afgelopen jaren al over de schutting is gegooid “.
Ik maak me sterk dat maar een enkele geïnteresseerde huisarts wel eens voor zijn patiënte de “pil” zou willen voorschrijven.
Hoe het nu zonder enige controle door Women on Web gepropageerde opsturen van de combinatiepil aan vrouwen die hier of in verre landen daarom vragen medisch verantwoord kan worden genoemd is een raadsel. En dat niet alleen als ze zwanger zijn, maar ook als voorbehoedsmiddel in de huisapotheek voor het geval dat…(serieus !)
Kleiverda meent dat men op afstand een goed vooronderzoek kan missen en ook een betrouwbare anamnese kan opnemen. Over hoeveel complicaties er zijn ontstaan door de al toegezonden medicijnen zijn geen cijfers voorhanden omdat daarvan geen administratie wordt bijgehouden. Women on waves, dat aanvankelijk goed werk deed, maakt zich nu belachelijk en handelt medisch volstrekt onverantwoord.
In de abortusklinieken is een enorme expertise opgebouwd. Het complicatiecijfer daar is bekend en laag.
“Never change the winning team”.
Dr Joeri van den Bergh
huisarts en abortusarts, niet praktiserend.
J.B.E. Hulshof
GGZ-arts, wolfheze
Los van de vraag of ik voor- of tegenstander zou zijn van het initiatiefwetsvoorstel: in het artikel zie ik iets staan waarvan ik de haalbaarheid betwijfel.
"Verder schaarde een Kamermeerderheid zich achter het verzoek om de Inspectie Gezondheidszor...g en Jeugd goed te laten handhaven op de (al dan niet online) verkoop van abortusmedicatie."
Hoe zou de IG dit daadwerkelijk moeten handhaven? Hebben ze de middelen daarvoor? Ik bedoel dan met name de online verkoop.
M.H. Schut
huisarts
Alles moet makkelijker beter sneller toegankelijker en noem het maar op.
Mogen we hier als huisartsen ook nog wat van vinden? Kan zijn dat ik wat berichten van de LHV gemist heb.
Ik was (en ben!) prima tevreden met hoe het nu geregeld is. We gaan w...eer expertise vernietigen en huisartsen met nog meer werk opzadelen.
Mag ik dit ook weigeren? En naar wie kan ik dan straks verwijzen.
Waarom moet letterlijk alles altijd binnen 1 dag beschikbaar zijn. Moeten we met alle trends in de maatschappij meedoen?
Ik hoop dat er genoeg vrouwen zijn die hier blij van worden, ik als huisarts in ieder geval niet.