NZa: vergoeding dure medicijnen herzien

Ziekenhuizen en verzekeraars moeten zelf uitmaken welke dure geneesmiddelen zij apart willen declareren. Dat adviseert de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) aan minister Schippers van Volksgezondheid.

Ziekenhuizen mogen nu een duur geneesmiddel als zogeheten ‘add-on’ declareren. Dit is een aparte vergoeding naast een dbc-zorgproduct. Er bestaat een lijst van dure middelen die als add-on gedeclareerd mogen worden. Het middel moet daarvoor duurder zijn dan 10.000 euro per patiënt per jaar. Deze grens werkt in de praktijk duurder voorschrijven in de hand, omdat een middel van 9.000 euro per patiënt per jaar niet wordt vergoed en een middel van 11.000 euro wel.

De NZa stelt daarom voor de vergoedingsgrens te laten vervallen. Ziekenhuis en verzekeraar mogen zelf uitmaken wel middel ze als ‘add on’ declareren. Daarmee wordt het mogelijk om maatwerk te leveren, aldus de NZa

Ook nieuw is dat add-ons vanaf 2015 per geneesmiddel worden vastgesteld. Nu stelt de NZa add-ons vast op het niveau van stofnaam, toedieningsvorm en indicatie. Declareren per geneesmiddel maakt de registratie voor ziekenhuis en verzekeraar transparanter. De NZa blijft wel maximumtarieven van add-ons vaststellen. Verzekeraars kunnen met ziekenhuizen onderhandelen over de uiteindelijke prijs van een geneesmiddel.

Robert Crommentuyn

Lees ook:

• Nieuw in 2012: Add-on’s en ziekenhuisverplaatste zorg