Mentale ruimte

Moet de arts een homo universalis zijn? Dat zou je denken als je ziet welke competenties van een arts worden verwacht. Met alleen goed communiceren, goed klinisch redeneren en daarnaar handelen, ben je er niet. Je moet ook maatschappelijk betrokken zijn, economische kennis hebben, als manager kunnen functioneren en wetenschappelijke vaardigheden beheersen. Veel studenten proberen deze vaardigheden via extracurriculaire activiteiten op te doen. Door het drukke studieprogramma ontstaat al snel het beeld dat er weinig ruimte is voor ‘lummelen’, terwijl dat volgens mij ook nodig is om homo universalis te worden. Mentale ruimte maken noem ik dat.

Romée Snijders en Veerle Smit hebben blijkbaar mentale ruimte genoeg, want zij presteerden het, met hulp van collega-studenten, om de geneeskunde in vier boeken in hapklare brokken samen te vatten en ook nog in eigen beheer uit te geven. Een indrukwekkend verhaal.

Bart Lutters is op zijn beurt gefascineerd door het menselijk brein en pleit ervoor dat ingewikkelde wetenschappelijke onderwerpen voor patiënten toegankelijk worden gemaakt. Zijn boek Vonken in de meterkast is daar een mooi voorbeeld van. Dat hij neurochirurg wil worden, verbaast dan ook niet (blz. 6).

Met de verkiezingen voor de deur schreven Rosalie Beekman en Wies Bontje een stuk over de kosten in de zorg. Handig als je bij je keuze rekening wilt houden met de plannen van de politieke partijen met de zorg. Hopelijk hebben jullie de mentale ruimte om ook daarnaar te kijken.