Laatste nieuws
1 minuut leestijd
Wetenschap

Dik of mager dankzij darmbacteriën

Plaats een reactie

De grote en diverse microbengemeenschap in de ingewanden speelt mogelijk een sleutelrol bij het ontstaan van obesitas. Slanke mensen en muizen blijken een andere bacteriemix te hebben dan dikke. Dat maken verschillende publicaties van de onderzoeksgroep van Jeffrey I. Gordon in PNAS en Nature duidelijk.


Obese mensen en muizen hebben minder Bacteroidetes en meer Firmicutes (twee phyla van bacteriën) in de darmen dan slanke mensen en muizen. De groep van Gordon laat zien dat dankzij de Firmicutes muizen met overgewicht beter in staat zijn calorieën uit voedsel te halen dan hun slanke soortgenoten. Bovendien lijkt de verhouding tussen beide phyla van bacteriën te veranderen zodra mensen en dieren een laagcalorisch dieet krijgen. Het aantal Bacteroidetes neemt dan toe. Verder tonen de onderzoekers aan dat genetisch gemanipuleerde, bacterievrije muizen ook bij een vetrijk dieet geen overgewicht ontwikkelen. Na kolonisatie met een bacteriemix die typerend is voor obese muizen (veel Firmicutes, weinig Bacteroidetes), worden ze wel zwaarlijvig.


De onderzoeksresultaten laten onmiskenbaar zien dat het menselijk (en dierlijk) metabolisme een ingewikkeld samenspel is van leefstijl, genetica en microbenhuishouding, aldus Matej Bajzer en Randy Seeley in Nature. Maar volgens beide commentatoren blijven ook een paar cruciale vragen onbeantwoord. Zo is niet goed in te zien hoe en waarom de microbenhuishouding verandert bij een gewijzigd dieet. Als een gastheer de mogelijkheid heeft zijn bacteriemix aan te passen met het oog op een verhoogde calorie-extractie, dan is dat evolutionair immers het best te begrijpen door aan te nemen dat hij dat doet in tijden van honger en dus gewichtsverlies. Maar de data wijzen juist op het tegendeel. Andere belangrijke vraag is of het betrekkelijk geringe verschil in calorie-extractie tussen beide bacteriesamenstellingen eigenlijk wel substantieel bijdraagt aan de gevonden gewichtsverschillen. Het is volgens Bajzer en Seeley ook goed mogelijk dat de magere muizen in het onderzoek gewoon minder hebben gegeten. << HM

www.pnas.org

, online publicatie 29 december 2006


Nature 2006; 444: 1009-10, 1022-3 en1027-31

Wetenschap obesitas
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.