Splendid Isolation

Splendid Isolation, nu in de bioscoop.

Kennelijk is er iets gebeurd – een mondiale ramp, een pandemie? – waardoor Anna en Hannah vrij letterlijk zijn aangespoeld op een eiland.

Ze vinden een verlaten huis in de duinen waar ze hun toevlucht zoeken, en waar duidelijk wordt dat Anna de verzorger is van Hannah. Met Hannah gaat het niet goed, ofschoon niet duidelijk wordt wat haar mankeert. Een drone houdt ze voortdurend in de gaten en op een dag verschijnt er – op afstand – een derde personage. Wie zijn klassieken kent weet: dat is de dood. Zij (de dood is een vrouw) heeft beiden gevolgd tot op het eiland. Hannah’s lot is bezegeld.

Splendid Isolation is de nieuwe film van Urszula Antoniak, die zegt dat ze daarmee wil reageren op de huidige tijd, meer speciaal de coronapandemie. De dood kwam daardoor – ‘al een tijd levend in de schaduw van de dood van mijn echtgenoot, of eigenlijk met de angst voor de Dood’ – nog dichterbij. Antoniak draaide haar film met een zeer bescheiden budget op Terschelling (en wie daar vaker komt herkent het huis van een BN’er) – in de van haar bekende stijl, met weinig dialoog en veel aandacht voor de ruimte waarin haar hoofdrolspelers zich bewegen. Helaas blijven beide personages nogal op afstand, en krijgen ze weinig contouren, waardoor je te onverschillig blijft voor hun lot. Antoniak weet daarentegen wel heel goed gebruik te maken van de natuurlijke omgeving; een groot gevoel voor veelzeggende beeld- en geluidslyriek kun je haar niet ontzeggen.