De kampervaringen van Herman van Praag (1929) tijdens de Tweede Wereldoorlog leerden hem het belang inzien van hoop en veerkracht. Die ervaringen van machteloosheid kunnen iemand óók volwassen, (mentaal) weerbaar en zelfbewust maken.
‘Briljante psychiater die zelf gek werd’, kopte de Volkskrant op 13 februari 2002. Het betrof het overlijdensbericht van psychiater Pieter Cornelis Kuiper, geboren in 1919, die in 1988 met Ver heen een bestseller over zijn eigen depressies schreef.
Zoals iedereen onderhand wel zal weten studeerde Epke Zonderland, olympisch en wereldkampioen aan de rekstok, naast zijn topsportcarrière geneeskunde. Sinds een jaar is hij in opleiding tot, hoe verrassend, sportarts.
Sinds een jaar is de gelauwerde turner Epke Zonderland in opleiding tot sportarts. In Epke. Van top tot teen vertelt hij over zijn blessures.
Antoni van Leeuwenhoek (1632-1723) – er is een ziekenhuis naar hem genoemd, en hij is de vader van de microbiologie genoemd. Onzichtbaar leven door Dirk van Delft is een soepel geschreven nieuwe biografie van een man over wiens persoonlijke leven we slecht geïnformeerd zijn.
In zijn prachtige biografie over de Engelse koning George III komt Andrew Roberts tot de conclusie dat diens manische episodes níét het gevolg waren van de stofwisselingsziekte porfyrie.
Wij willen hier geen avonturiers behandelt het turbulente leven van Ernst August Kaerger en diens gezin. Kaerger was een typische arts van rond 1900; een dokter die medische progressiviteit koppelde aan politiek conservatisme.
‘Van de medeontdekker van het ebolavirus’ prijkt er op de omslag van de biografie van Guido van der Groen, In het spoor van ebola. Van der Groen werd als jonge onderzoeker naar het toenmalige Zaïre gestuurd, toen daar in 1976 voor het eerst westerlingen stierven aan een tot dan toe onbekend virus.
De Romeinse orthopeed deed er niet moeilijk over. Natuurlijk kon zijn patiënt een gratis meniscusoperatie krijgen, maar pas na zes maanden wachten.
De diagnose kanker zette het leven van de Zweedse bestsellerauteur Henning Mankell op zijn kop. In het autobiografische boek Drijfzand deelt hij zijn gedachten, dromen, overpeinzingen en herinneringen die de zeer ernstige, mogelijk zelfs ongeneeslijke vorm van kanker bij hem losmaakt.
Als kind hoorde hij Mood Indigo van zijn held-voor-altijd Duke Ellington en was voorgoed verkocht: aan jazz zou hij zijn leven wijden. Op 31 maart zou hij 100 jaar zijn geworden: jazzmusicus en arts Boy Edgar. In Boy Edgar, Het dubbelleven van een alleskunner hebben Marie-Claire Melzer en Marieke Klomp zijn bijna letterlijk adembenemende leven geboekstaafd.
Reageer en win In de aanloop naar zijn 70ste verjaardag noteerde schrijver/journalist Rik Zaal een reeks overpeinzingen over het ouder worden, die hij bundelde onder de eenvoudige titel Zeventig. Het is een wijze, ironische en soms lekker apodictisch getoonzette reeks lessen in levenskunst. Medisch Contact geeft vier exemplaren weg!
In Artsengeneraties en doktersgenen. Twee eeuwen geneeskundigen in de familie portretteert Barend Haeseker met veel feitelijke details 25 artsen afkomstig uit drie families; de geslachten Teljer, Nout en Haeseker.
Laqueur (1880-1947) was het medisch-wetenschappelijke brein achter Organon. Na zijn benoeming tot hoogleraar in de geneesmiddelenleer in Amsterdam in 1920 ontwikkelde de Duitse arts zich met zijn onderzoek naar hormoonpreparaten tot een internationale grootheid.
Alleen al door het voorwoord van Bram Bakker is het boek Schijtluis van Marjolijn van Kooten de moeite waard. Bakker is de behandelaar van de cabaretière, die kampt met een angststoornis.
Schrijver en vertaler Rita Verschuur, bekend als kinderboekenschrijver Rita Törnqvist, voelt twee jaar na haar laatste borstkankerscreening, ze is dan 75 jaar, een bobbeltje in haar linkerborst.
De boodschap in Ivan Wolffers’ boek Als de tijd voor altijd stil zou staan is luid en duidelijk: het leven is eindig. Waarmee vul je de kostbare, nog resterende tijd als uitgezaaide prostaatkanker je leven beheerst?
Zoals in zijn liedjes ontroert de Belgische zanger Kris De Bruyne met zijn boek Op weg naar een goede dood zonder hoogdravende taal. In twaalf korte hoofdstukken maken we kennis met én nemen we afscheid van een 98-jarige vrouw, die drie volwassen zonen verloor en voor wie het huwelijk een ontgoocheling was.
Het hele verhaal begon tijdens een hersenonderzoek naar de ziekte van Alzheimer, waarbij Fallon zijn eigen scan en die van zijn familieleden als controles gebruikt. De schrik is groot als hij geen geschikte controle blijkt te zijn. Zijn hersenen lijken op die van iemand met een antisociale persoonlijkheidsstoornis.
Hector Treub (1856-1920) was een veelzijdig en geëngageerd gynaecoloog. Hij werd al op zijn 30ste benoemd tot hoogleraar en was een van de grondleggers van de gynaecologie in Nederland.
De Amerikaanse journalist Scott Stossel (1969) schreef een fenomenaal boek over angst, waarin hij uitgebreid ingaat op zijn eigen heftige angstervaringen. Sinds zijn 10de slikte Stossel een regiment aan MAO-remmers, TCA’s, SSRI’s en benzodiazepinen, aangevuld met de nodige whisky’s. Geen dag zonder angst.
Johann Andreas Eisenbarth (1663-1727), beter bekend als de legendarische ‘Doktor Eisenbarth’, was weliswaar niet als arts opgeleid, maar werd toch tot aan het Duitse hof geprezen vanwege zijn operatieve vaardigheid bij het verhelpen van onder meer staar en liesbreuken.
De geest van Boerhaave vertelt over hoe na zijn overlijden in 1738 werd omgegaan met het wetenschappelijk erfgoed van Boerhaave. Een spannende en tumultueuze geschiedenis. *Met kortingsbon!*
Alexander Yersins graf in Nha Trang is nu een bedevaartplaats, zijn huis een museum. Patrick Deville kreeg toegang tot de archieven van het Institut Pasteur, waar naast de wetenschappelijke correspondentie ook de brieven van Yersin aan zijn familie worden bewaard.
‘Valt het mee of tegen?’, wordt aan Max van Rooy gevraagd, nadat zijn rechterbeen is geamputeerd vanwege een osteosarcoom in het bovenbeen. ‘Ik heb geen vergelijkingsmateriaal. Pas als mijn andere been eraf is, zal ik je op die vraag antwoord geven.’
