Tuchtrecht

Een rechtbank benoemt een voormalig orthopedisch chirurg als deskundige in een bestuursrechtelijke zaak. Maar die deskundige is op dat moment net een maand uit het BIG-register uitgeschreven. Zijn registratie als orthopeed was al twee jaar eerder verlopen, maar nu is hij ook geen BIG-geregistreerde basisarts meer. Hij levert na enkele maanden een rapport in, dat hij ondertekent met ‘orthopedisch chirurg, niet-praktiserend’. Daar is geen woord van gelogen.

Bij een man wordt de indicatie gesteld voor een icd. Deze man heeft in het verleden problemen gehad met drie cardiologen, waaronder twee elektrofysiologen, die nog steeds in het ziekenhuis werken waar de indicatie is gesteld. Die problemen leidden eerder tot tuchtklachten.

Een zwakbegaafde vrouw met paranoïde schizofrenie loopt het kanaal in en overlijdt door suïcide. Krap een halfjaar eerder is ze opgenomen geweest op een crisisafdeling voor zo’n zelfde poging. Na die opname is ze teruggegaan naar haar woongroep. Dat was naar de wens van de patiënt, maar niet van haar broer – tevens mentor – en dochter.

Een patiënt is onder behandeling bij een multidisciplinair expertisecentrum. De verpleegkundig specialist intensieve zorg bij somatische aandoeningen over wie het in deze tuchtzaak gaat, is er de coördinator. Bij dergelijke expertisecentra is coördinatie van de zorg ontzettend belangrijk. Voor je het weet werken de verschillende betrokken behandelaars langs elkaar heen of gaan ze er te makkelijk van uit dat de ander iets wel zal hebben gedaan. Zoals het meedelen van een uitslag van een onderzoek.

Een deel van de klagers over huisartsen die zich tot de tuchtklachtfunctionaris wenden, wil niet zozeer een klacht indienen, maar vooral bewerkstelligen dat hun huisarts hun wens inwilligt. Dat valt te lezen in het Jaarverslag Tuchtklachtfunctionarissen 2019 dat gisteren is verschenen.

Nadat nu ook de Hoge Raad heeft geoordeeld over euthanasie bij een niet wilsbekwame patiënt, is het weer een zaak geworden van de zorgvuldig handelende arts. Diens oordeel is leidend.

Nog voor de Hoge Raad uitspraak had gedaan in de zaak van euthanasie bij gevorderde dementie, is de inspectie een nieuwe tuchtzaak begonnen in een vergelijkbare zaak. De zitting van het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg was vandaag in Amsterdam.

Deze zaak draait erom of een basisarts die in een verpleeghuis werkte, wel 2,5 milligram morfine subcutaan had mogen laten toedienen aan een stervende, wilsonbekwame vrouw. Nee, zeggen de twee nichten die de mentoren van deze patiënt waren. Onze tante wilde dat er niet zou worden ingegrepen in haar stervensproces, tenzij er sprake zou zijn van ondraaglijk lijden.

De Hoge Raad heeft een deel van de strafvoorwaarden van de Haagse arts Rock G., die ook wel bekendstaat als de ‘borstendokter’ of ‘horrordokter’, geschrapt.

Een verzekeringsarts concludeert dat er geen medische redenen zijn om de arbeidsongeschiktheid van een werknemer te continueren. Hij dringt aan op een gesprek tussen zijn patiënt en diens werkgever en hoopt zo een tijdens de ziekteperiode ontstaan conflict op te lossen. Die ontmoeting komt er, bij de arts thuis en onder zijn begeleiding.