Tuchtrecht

Het zal je maar gebeuren: er wordt een tuchtklacht tegen je ingediend, maar de patiënt zelf weet eigenlijk niet precies waar die over gaat. Dit is wat de specialist ouderengeneeskunde uit deze tuchtzaak overkwam. Deze ‘aardige, dementerende patiënte’ had volgens de arts geen begrip van tijd, plaats en locatie.

Van richtlijnen mag je afwijken, als je daar een goede reden voor hebt. Niet bekend zijn met richtlijnen omdat je ergens anders bent opgeleid, is geen goede reden. Als je in Nederland werkt en BIG-geregistreerd bent, ben je gebonden aan de regels die hier gelden. Dat zag de psychiater uit deze zaak anders en hij gaf dit als reden waarom hij hardnekkig offlabelmedicatie bleef voorschrijven.

Reumatoloog Paul Baudoin heeft geen recht op kopieën van medische dossiers van patiënten die hij binnen MC IJsselmeerziekenhuizen behandelde. Dat heeft de rechtbank Midden-Nederland afgelopen week besloten.

Een gz-psycholoog wil dat de kinderen van een vrouw in een opvanghuis psychologische diagnostiek en behandeling ondergaan. In principe moeten beide ouders daar toestemming voor geven, maar dat is in dit geval lastig. De vrouw is met haar kinderen naar een geheim opvanghuis gegaan, nadat de man is aangehouden vanwege een verdenking op bedreiging van zijn gezin.

Klaagster is patiënte van beklaagde (huisarts). Zij verwijt beklaagde onder meer dat hij pijnmedicatie heeft voorgeschreven zonder te controleren welke medicatie reeds werd gebruikt. Daarnaast heeft beklaagde de familie of thuiszorg niet geïnformeerd over de medicijnwijziging, terwijl hij wist dat klaagster dementerend was.

Tijdens een bevalling besluit een anios dat het nodig is om een episiotomie toe te passen en fundusexpressie te laten uitoefenen. Het kind wordt daarop geboren. De moeder klaagt later over die ingrepen: er zou geen medische noodzaak en geen informed consent zijn geweest voor de episiotomie en de anios zou niet goed gecommuniceerd hebben met de klaagster.

Klaagster is dochter van patiënte van beklaagde (specialist ouderengeneeskunde). Zij verwijt beklaagde onjuiste behandeling van patiënte en gebrekkige communicatie. Beklaagde heeft patiënte vanwege pijn aan haar linkerhand fentanyldruppels voorgeschreven. Hij heeft klaagster hierover geïnformeerd. Klaagster was het hier niet mee eens omdat ze sufheid constateerde bij patiënte. Hierop is de dosering verlaagd.

Klager verwijt beklaagde (cardioloog) onder meer onzorgvuldigheid in de totstandkoming van het medisch advies. Klager heeft een dotterbehandeling ondergaan, maar hierna is geen antistolling voorgeschreven. Klager heeft vervolgens een myocardinfarct gekregen en vanwege persisterende angina pectoris een tweede dotterbehandeling gehad. Klager heeft het ziekenhuis aansprakelijk gesteld voor de geleden schade.

Draagt het tuchtrecht bij aan betere kwaliteit van zorg, of maakt het hulpverleners vooral kopschuw en defensief? Deze discussie wordt ook in Medisch Contact gevoerd, nogal eens gevoed door de tuchtuitspraken die erin verschijnen. Die gaan soms over details of onnavolgbare redenen waarvoor artsen zich moeten melden bij de tuchtrechter. Maar ook als er echt iets fout is gegaan en de arts dat toegeeft en er ook al van heeft geleerd: wat levert tuchtrecht dan nog op?

Klager heeft een klacht ingediend tegen beklaagde (bedrijfsarts). Hij verwijt beklaagde dat hij hem (te) lang heeft belemmerd om terug te keren in zijn eigen werk. Hierop heeft (het bedrijf van) beklaagde aan klager schriftelijk medegedeeld dat als de klacht ongegrond wordt verklaard alle gemaakte kosten op klager worden verhaald. Vanwege deze brief trekt klager zijn klacht in.