‘Een enkeling begint toch aan een wereldreis’

Hoe vergaat het artsen op de werkvloer in tijden van covid-19? Vandaag de belevenissen van de Amsterdamse infectioloog Kees Stijnis, tevens militair arts.

Kees Stijnis is militair arts (kapitein-ter-zee) en internist-infectioloog, gedetacheerd vanuit het Centraal Militair Hospitaal in het Amsterdam UMC (locatie AMC). Eerder vertelde hij over de consequenties van covid voor militaire uitzendingen. Momenteel is hij veel aan het werk in het AMC, waar sinds eind september een ‘stabiele stroom’ covidpatiënten het ziekenhuis binnenkomt. ‘Het is afwachten wat we gaan merken van de lockdown, en de verwachte oplopende cijfers. Het is nog niet zo erg als tijdens de eerste golf, maar het scheelt niet veel. We hebben nog geen last van tekorten en we zijn voorbereid. De covidzorg is bijna een routine geworden.

We hebben, naast de reguliere afdelingen, twee aparte cohortafdelingen voor corona – een bij interne en een bij chirurgie – met in totaal zo’n 25 bedden. De patiënten presenteren zich niet heel anders dan in het voorjaar, maar we hebben beduidend betere therapeutische middelen om de ziekte te behandelen. De magic bullet is het niet, maar dexamethason en laagdrempeliger gebruik van antistolling geven goede resultaten.’

Vaccinstudie

‘Wereldwijd wordt er minder gereisd, maar op de tropenpoli waar ik ook werk, zien we toch nog wel wat reizigers. Mensen uit Ghana of Nigeria die op familiebezoek gaan, expats of zakenlui. En tja, ook een enkeling die toch een wereldreis is begonnen.

Waar ik naar uitkijk, is dat we als academisch ziekenhuis – samen met onder meer UMCU – waarschijnlijk gaan meedoen met een van de mRNA-vaccinatiestudies. Dat betreft een fase-III-studie, waarbij een groep vrijwilligers een jaar wordt gevolgd. Spannend, maar ook dit zal een wissel trekken op ons personeel, omdat de aard van hun werk verandert. In januari beginnen de voorbereidingen.’