Geen prostaat

Niet-medicamenteuze behandeling helpt onvoldoende (of is patiënte onvoldoende gemotiveerd voor) en de medicamenteuze behandelingen verdraagt ze niet. Zij heeft samen met de uroloog besproken dat de risico's van de operatie, gezien haar comorbiditeit, niet opwegen tegen de succeskans. Haar samenvatting van het consult bij de uroloog: 

Patiënte: 'Ik zou een lier kunnen krijgen zegt de uroloog.' 
Ik: 'Bedoelt u een delier?'
Patiënte: 'Ja! Dat ja. Nou, laat dan maar zitten, zei ik. Ik heb al zoveel, ik kan er niet nog een lier bij hebben.’ 

Vandaag kom ik voor een andere klacht, en zoals gewoonlijk word ik enthousiast begroet. 'Dokter ik heb nou iets in de krant gezien voor plasproblemen. Maar ik neem niks zonder overleg met u, hoor.' 

Tijdens het zoekproces naar het betreffende krantenartikel, dat enkele minuten duurt, vraag ik mij enigszins sceptisch af wat De Telegraaf 'bedacht' zou kunnen hebben wat zowel ik als de uroloog over het hoofd heeft gezien.

Na vijf minuten word ik wat ongeduldig.
‘Weet u nog wat er ongeveer stond?’
'Het had 20 procent korting.'
'Nog iets meer?'
‘Het was geloof ik iets voor mannen.’ 
Er begint mij iets te dagen. ‘U bedoelt iets voor de prostaat?’ 
‘Ja inderdaad!’ 
'U heeft geen prostaat.'
'Nee, alleen mijn baarmoeder is verwijderd.'
'Ja dat klopt, maar u heeft nooit een prostaat gehad. Dat is iets wat alleen mannen hebben.'
'O, echt? Heb ik geen prostaat?' Ze kijkt mij even wat verward aan na deze openbaring en roept dan: 'Wat jammer!'

We vervolgen het consult voor de andere klacht. Terwijl ik aan het eind van de visite de deur uit loop komt er net een vriendin van haar binnen en ik hoor patiënte zeggen: 'An, wist jij dat ik geen prostaat heb?' Pas na die uitroep dringt de humor van dit gesprek tot mij door en moet ik er hard om lachen. Maar ik vraag mij ook af wat de consequenties zijn van dit soort advertenties. Deze patiënte overlegt het nog met mij, maar voor hetzelfde geld zijn er vrouwelijke patiëntes die aan de prostaatmedicatie zitten.