‘Buren merken huiselijk geweld vaker op doordat ze thuis zijn’

Begin april vertelde vertrouwensarts in opleiding Janneke Witte, die werkt bij Veilig Thuis in Utrecht, dat het aanzienlijk stiller was dan normaal. Ook maakte ze zich zorgen over kinderen en volwassenen die nu veel meer tijd thuis doorbrengen in gespannen situaties.

‘De afgelopen weken hebben professionals als leerkrachten en artsen weer meer contact met hun doelgroep en vaker hun zorgen met ons gedeeld. We krijgen nu wel andere vragen dan normaal. Er komen meer meldingen binnen bij de politie over huiselijk geweld, het lijkt er heftiger aan toe te gaan. Buren bellen vaker dan vroeger de politie, merken meer op doordat ze thuis zijn. Ondanks de zorgen die we hadden over de situatie neemt het totaal aantal meldingen bij ons en ook landelijk niet toe.

Ik sta nu meer dan voorheen voor het dilemma of ik wel of niet lichamelijk onderzoek moet gaan doen. Zo kreeg ik een paar dagen geleden een melding van huiselijk geweld tussen ouders en mogelijke kindermishandeling. Eén van de ouders was met een kindje van 2 jaar naar het politiebureau gekomen en verweet de andere ouder het kind te hardhandig te hebben beetgepakt. Bij letsel op een zichtbare plek, bijvoorbeeld een blauw oog, kan een niet-medisch geschoolde collega een foto maken en naar mij sturen. Maar ik moet sowieso zelf kijken als een kind ontkleed moet worden. Tegenwoordig moet ik eerst achterhalen of de ouder of het kind misschien verkouden is en of er wel een geschikte ruimte is op het politiebureau om onderzoek te doen. Gelukkig is bij ons geen schaarste aan persoonlijk beschermingsmateriaal. Maar zo’n groot blauw pak komt natuurlijk wel extra bedreigend over voor zo’n kindje. Bij dit kind zag ik gelukkig geen opvallend letsel, maar de vraag blijft of het wel veilig is. De beide ouders gaan gewelddadig met elkaar om en verwijten elkaar ook geweld te gebruiken tegen het kind.

De inhoud van mijn werk is door covid-19 eigenlijk niet veranderd, de casuïstiek is onveranderd. Alleen de werkomstandigheden zijn veranderd. Ik vind het een groot nadeel dat ik mijn collega’s niet face to face zie. Het valt me juist heel erg mee hoe mijn collega’s ook via beeldbellen en telefoneren een inschatting kunnen maken van de situatie bij cliënten thuis. Dat gaat beter dan ik had verwacht. Cliënten hebben er vaak begrip voor en lijken soms ook eerlijker. Misschien komt dat doordat je minder in hun persoonlijke ruimte zit en het minder bedreigend is dan wanneer je in de woonkamer staat – ook al is dat niet onze bedoeling. Ik vind het wel het overwegen waard om in de toekomst meer te blijven beeldbellen. Neemt niet weg dat je in sommige situaties tóch bij mensen thuis wilt kijken. Dan kun je pas echt zien hoe de interactie is tussen mensen en of er bijvoorbeeld sprake is van een verwaarloosde situatie in huis.’