Vrije artsenkeuze

Het grote fusieziekenhuis heeft een missie. Die luidt - zo vermeldt de website - het leveren van patiëntvriendelijke, uitstekend georganiseerde en kwalitatief hoogwaardige zorg. Iets verder staat dan nog dat het ziekenhuis zorg biedt waarbij zo veel mogelijk rekening wordt gehouden met de individuele wensen van de patiënten.

In de dagelijkse gang van zaken gaat het er anders aan toe.

Een man, in behandeling voor een coloncarcinoom die manmoedig de chemokuren doorstaat, krijgt last van een wisselende doofheid, die hem zeer verontrust. Hij wordt verwezen naar een kno-arts, die deel uitmaakt van de gefuseerde maatschap. Na enkele bezoeken vindt de patiënt dat de specialist te weinig loskomt van zijn eerste veronderstelling en hij wil dat actiever wordt gezocht naar de oorzaak van zijn klacht. Niet tevreden vraagt hij om een second opinion.

Een andere collega uit de maatschap ziet hem, doet nieuw en uitgebreider onderzoek en hiermee is de patiënt tevreden. Zelfs zo tevreden dat hij vraagt of hij niet onder behandeling van deze laatste kno-arts kan blijven.

Het antwoord is kort en bondig: nee. De maatschap heeft onderling afgesproken dat dat niet kan.

En de vrije artsenkeuze dan, werpt de patiënt tegen. Niets mee te maken. Zo is onze afspraak.

Wat het ziekenhuis op zijn website voorstaat, blijkt op de werkvloer niet te bestaan.